Monday, 3 December 2018

महाराष्ट्र लोक सेवा आयोग





महाराष्ट्र लोक सेवा आयोग  (MAHARASHTRA
PUBLIC SERVICE COMMISSION- MPSC)
एमपीएससी (MPSC) म्हणजे काय?

 एमपीएससी म्हणजे, महाराष्ट्र पब्लिक सर्व्हिस कमिशन अर्थात महाराष्ट्र लोकसेवा आयोग. हा भारतीय राज्यघटनेच्या कलम ३१५ अन्वये निर्माण केला असून घटनेच्या कलम ३२० अन्वये, सेवक भरती व त्यासंबंधी सल्ला देण्याचे काम, हे आयोग पार पाडते. प्रशासनात पात्र व गुणवत्ताधारक उमेदवारांची भरती केली जावी, त्यात कोणत्याही प्रकारचा गोंधळ होऊ नये, गरप्रकार होऊ नये. यासाठी घटनाकर्त्यांनी राज्यघटनेत स्पष्ट तरतूद करून प्रशासकीय सेवांच्या भरतीसाठी, स्पर्धात्मक परीक्षांचे आयोजन करण्याची जबाबदारी या घटनात्मक संस्थेकडे सोपविली आहे.
महाराष्ट्रामध्ये ' महाराष्ट्र लोक सेवा आयोग' १ मे १९६० रोजी स्थापन करण्यात आला.


वेबसाईट :- www.mpsc.gov.in
अर्ज करण्यासाठी वेबसाइट:- www.mpsconline.gov.in



महाराष्ट्र लोकसेवा आयोगामार्फत होणार्‍या परीक्षा :

राज्य सेवा परीक्षा (State Services Examination)
महाराष्ट्र वनसेवा परीक्षा (Maharashtra Forest Services Examination)
महाराष्ट्र कृषी सेवा परीक्षा (Maharashtra Agricultural Services Examination)
महाराष्ट्र अभियांत्रिकी सेवा गट अ परीक्षा (Maharashtra Engineering Services, Gr-A Examination)
महाराष्ट्र अभियांत्रिकी सेवा गट ब परीक्षा (Maharashtra Engineering Services, Gr-B Examination)
दिवाणी न्यायाधीश, कनिष्ठ स्तर व न्याय दंडाधिकारी, प्रथम वर्ग परीक्षा. Civil Judge (Jr. Div.) Judicial Magistrate (Ist Class) Competitive Exam
सहायक मोटर वाहन निरीक्षक परीक्षा (Assistant Motor Vehicle Inspector Examination)
सहायक अभियंता (विद्युत) श्रेणी -२, महाराष्ट्र विद्युत अभियांत्रिकी सेवा, गट-ब (Assistant Engineer (Electrical) Grade-2, Maha. Electrical Eng. Services, B)
पोलीस उपनिरीक्षक परीक्षा (Police Sub Inspector Examination)
विक्रीकर निरीक्षक परीक्षा (Sales Tax Inspector Competitive Examintion)
कर सहायक गट-क परीक्षा (Tax Assistant Examination)
सहायक परीक्षा  (Assistant Examination)
लिपिक-टंकलेखक परीक्षा (Clerk typist Examination)


राज्यसेवा परीक्षेच्या माध्यमातून राज्य शासनाच्या सेवेतील, राजपत्रित गट ‘अ’ व गट ‘ब’ संवर्गातील खालील विविध पदांसाठी एकच परीक्षा घेतली जाते. राज्यसेवा (पूर्वपरीक्षा, मुख्य परीक्षा व मुलाखत या संपूर्ण प्रक्रियेमधून पुढील पदांसाठी विद्यार्थ्यांची निवड केली जाते:

– उपजिल्हाधिकारी (गट अ)
 – पोलीस उपअधीक्षक/साहाय्यक पोलीस आयुक्त (गट अ)
– साहाय्यक विक्रीकर आयुक्त (गट अ)
– उपनिबंधक, सहकारी संस्था (गट अ)
– उपमुख्य कार्यकारी अधिकारी/गटविकास अधिकारी (गट अ)
 – महाराष्ट्र वित्त व लेखा सेवा (गट अ)
– मुख्याधिकारी, नगरपालिका/परिषद, गट अ
– अधीक्षक, राज्य उत्पादन शुल्क (गट अ)
– तहसीलदार (गट अ)
– साहाय्यक, प्रादेशिक परिवहन अधिकारी, (गट ब)
– महाराष्ट्र वित्त व लेखा सेवा (गट ब)
– कक्ष अधिकारी (गट ब)
– गटविकास अधिकारी (गट ब)
– मुख्याधिकारी, नगरपालिका/नगर परिषद, (गट ब)
– साहाय्यक निबंधक सहकारी संस्था (गट ब)
– उपअधीक्षक, भूमी अभिलेख (गट ब)
– साहाय्यक आयुक्त, राज्य उत्पादन शुल्क, (गट ब)
– नायब तहसीलदार (गट ब)
 महसूल सेवा

पद नेमणूक व कार्यप्रणाली
उपजिल्हाधिकारी :-

हे राज्य सेवेतील सर्वोच्च पद आहे. बढती आणि सरळ सेवा प्रवेशाने या पदावर नेमणूक होते आणि १० ते १५ वर्षांच्या सेवेनंतर भारतीय प्रशासकीय सेवेमध्ये बढतीद्वारे प्रवेश मिळू शकतो.

नेमणुका – उपविभागीय अधिकारी, विविध खात्यांचे उपजिल्हाधिकारी, निवासी उपजिल्हाधिकारी. कामाचे स्वरूप
पुढीलप्रमाणे आहे-

– उपविभागीय अधिकारी म्हणून काम करताना उपविभागातील शांतता व सुव्यवस्था पाहणे, महसूल वसुली, निर्वाचन अधिकारी म्हणून कार्य इत्यादी.
– विविध खात्यांचा उपजिल्हाधिकारी म्हणून काम करताना त्या त्या खात्याशी संबंधित कार्यवाही पूर्ण करणे व माहिती अद्ययावत ठेवणे.
– निवासी उपजिल्हाधिकारी म्हणून काम करताना वरिष्ठ व कनिष्ठ कार्यालयात समन्वय साधणे व जिल्हाधिकाऱ्यांच्या अनुपस्थितीत जिल्हा प्रशासनात सुसूत्रता ठेवणे.

 तहसीलदार :-

 या पदावर निवड राज्यसेवा परीक्षा (एमपीएससी)द्वारे केली जाते. राज्य सरकार प्रत्येक तालुक्यासाठी एक तहसीलदार नेमते. तहसीलदारांच्या कामाचे स्वरूप पुढीलप्रमाणे –
– तालुक्यातील महसूल वसुली, प्रशासन याबाबतची सर्व कामे तहसीलदार पार पाडतात. महसूल वसुलीबाबत अर्धन्यायिक अधिकार तहसीलदाराला दिलेले आहेत.
– तालुका दंडाधिकारी या नात्याने शांतता व सुव्यवस्था राखण्यासाठीचे न्यायिक अधिकार तहसीलदाराला आहेत.
– आपत्ती व्यवस्थापन, नुकसानभरपाई, शासकीय योजनांची अंमलबजावणी, भूमी अभिलेखाबाबतचे निर्णय इ. जबाबदाऱ्याही तहसीलदार पार पाडत असतात.

 नायब तहसीलदार :-

महाराष्ट्र जमीन महसूल कायदा १९६६ अन्वये राज्य शासन प्रत्येक तालुक्यासाठी एक किंवा जास्त नायब तहसीलदारांची नेमणूक करू शकते. तहसीलदारास करावी लागणारी कामेच नायब तहसीलदारांना पार पाडावी लागतात. कामांचे स्वरूप पुढीलप्रमाणे आहे-

– तहसीलदार पातळीवर घेतलेल्या निर्णयांची अंमलबजावणी नायब तहसीलदार करतात.
– महसूल अधिकारी म्हणून महसूल वसुली, बिगरशेती परवाने देणे इ.बरोबर जातीचे, रहिवासाचे दाखले देणे ही काय्रे नायब तहसीलदाराला पार पाडावी लागतात.
– शांतता व सुव्यवस्था राखण्यासाठी दंडाधिकारी म्हणून काही न्यायिक अधिकार नायब तहसीलदाराला देण्यात आले आहेत.
– महसुली कामकाजांतर्गत अर्धन्यायिक अधिकारी म्हणून नायब तहसीलदार काम पाहतात.

 महाराष्ट्र पोलीस सेवा :-

राज्यसेवेतील निवडीचे सर्वोच्च पद पोलीस उपअधीक्षक किंवा उपविभागीय पोलीस अधिकारी आहे. उपअधीक्षकांच्या कामाचे स्वरूप पुढीलप्रमाणे आहे-
– गंभीर स्वरूपाच्या अपराधांचा तपास करणे.
– अधीनस्थ पोलीस कर्मचाऱ्यांवर नियंत्रण व त्यांच्या तालमी इ.ची जबाबदारी डीवायएसपीवर असते. यासाठी ते वर्षांतून एकदा सर्व पोलीस ठाणी व चौक्यांची तपासणी करतात.
– शांतता व सुव्यवस्था राखण्यासाठी तसेच काही बाबतीत परवाने देण्याचे अधिकार डीवायएसपीला असतात.

महाराष्ट्र वित्त व लेखा सेवा :-

शासनाचे विविध विभाग, महामंडळे येथील लेखाविषयक व वित्तीय जबाबदारीचे काम करण्यासाठी प्रशिक्षित अधिकारी उपलब्ध करून देता यावेत या उद्देशाने केंद्र सरकारच्या धर्तीवर १९६५ मध्ये महाराष्ट्र वित्त व लेखा सेवेची स्थापना करण्यात आली. १९६२ साली स्थापन करण्यात आलेल्या लेखा व कोषागार संचालनालयाचे संचालक लेखा विभागाचे प्रमुख असतात. भारतीय प्रशासकीय सेवेतील अधिकाऱ्यांची या पदावर नेमणूक करण्यात येते.

राज्यसेवा परीक्षेतून वित्त व लेखा सेवा गट अ व ब या पदांसाठी निवड होते व या उमेदवारांची नेमणूक अनुक्रमे कोषागार अधिकारी/ साहाय्यक संचालक व अतिरिक्त कोषागार अधिकारी/ उपमुख्य लेखाधिकारी या पदांवर करण्यात येते. वित्त व लेखा सेवा अधिकाऱ्यांच्या जबाबदाऱ्या पुढीलप्रमाणे आहेत –

– या सेवेतील अधिकाऱ्यांना शासनाच्या विविध विभागांमध्ये लेखाविषयक व लेखा परीक्षणविषयक बाबी सांभाळण्यासाठी प्रतिनियुक्तीवर पाठविण्यात येते.
– शासकीय रकमांचे वित्तीय विनियोजन करणे व याबाबत गरप्रकार होऊ न देणे ही या सेवेतील अधिकाऱ्यांची जबाबदारी असते.
– कार्यालयातील/विभागातील वित्तीय व्यवस्थापन तसेच वेतन भत्ते, रजा व आस्थापनाविषयक कामे या अधिकाऱ्यांना हाताळावी लागतात.

विक्रीकर (व्हॅट) विभाग :-

विक्रीकर (व्हॅट) हा राज्य शासनाच्या महसुलातील सर्वात जास्त वाटा असणारा कर म्हणून आहे. विक्रीकर विभाग हा अर्थमंत्रालयाच्या अधीनस्थ कार्यरत आहे. मुंबई विक्रीकर कायद्यान्वये विभागीय आयुक्त, महाराष्ट्र राज्य हे खात्यातील सर्वोच्च पद आहे.
महाराष्ट्र लोकसेवा आयोगातर्फे विक्रीकर निरीक्षक पदासाठी वेगळी परीक्षा आयोजित करून साहाय्यक विक्रीकर आयुक्त पदासाठी निवड करण्यात येते.
साहाय्यक विक्रीकर आयुक्ताच्या जबाबदाऱ्या- व्यापाऱ्यांची नोंदणी करणे, नोंदणीकृत व्यापाऱ्यांना सल्ला, मार्गदर्शन करणे, कराची वसुली इ. बाबींची निर्धारणा शाखेसंबंधीची कामे.

विक्रीकर निरीक्षकाच्या जबाबदाऱ्या– प्रत्यक्ष करवसुली व त्याचा पाठपुरावा करण्याची जबाबदारी विक्रीकर निरीक्षकाची असते. नोटीस व समन्स बजावणे व याबाबतची कार्यवाही तसेच डीफॉल्टर्सचा पाठपुरावा करणे या बाबीही विक्रीकर
निरीक्षकाच्या कार्यकक्षेत येतात.

मोटार वाहन विभाग :-

हा विभाग गृहमंत्रालयाच्या अधीन असतो. राज्यसेवा परीक्षेतून साहाय्यक प्रादेशिक परिवहन अधिकारी गट-ब या पदासाठी निवड करण्यात येते. साहाय्यक प्रादेशिक परिवहन अधिकाऱ्याच्या जबाबदाऱ्या पुढीलप्रमाणे आहेत –

शिकाऊ व पक्के ड्रायिव्हग लायसेन्स तसेच आंतरराष्ट्रीय वाहन चालक परवाना साहाय्यक प्रादेशिक परिवहन अधिकाऱ्याकडून दिला जातो. वाहनांची नोंदणी, हस्तांतरण तसेच दुसऱ्या राज्यात/प्रदेशात गेल्यास त्याचे ‘ना हरकत प्रमाणपत्र’ देणे या बाबी साहाय्यक प्रादेशिक परिवहन अधिकाऱ्यांच्या कार्यकक्षेत येतात. परवाने व नोंदणी प्रमाणपत्राचे नूतनीकरण व दुय्यम प्रती देण्याबाबतची कार्यवाही साहाय्यक प्रादेशिक परिवहन अधिकाऱ्यांकडून होते.

 राज्य उत्पादन शुल्क विभाग :-

उत्पादन शुल्क हा राज्यसूचीतील विषय असून राज्य महसुलामध्ये याचा मोठा वाटा असतो.
राज्यसेवा परीक्षेद्वारे उपअधीक्षक, राज्य उत्पादन शुल्क या पदावर नियुक्तीसाठी निवड करण्यात येते. प्रत्येक जिल्ह्य़ासाठी एक राज्य उत्पादन शुल्क उपअधीक्षक राज्य शासनाकडून नेमण्यात येतात.

 राज्य उत्पादन शुल्क उपअधीक्षक :-

या पदाच्या जबाबदाऱ्या पुढीलप्रमाणे आहेत-
मद्यार्क व अमली पदार्थाची तस्करी रोखणे व त्यासाठी वेगवेगळ्या उद्योग, व्यवसायांची तपासणी करणे हे या विभागातील अधिकाऱ्यांचे महत्त्वाचे काम आहे. मद्य, मद्यार्क, अमली पदार्थ, औषधी द्रव्ये इ. बाबतच्या महसुलाची वसुली हे अधिकारी करतात. अमली पदार्थविषयक गुन्ह्य़ांचा तपास करण्याची जबाबदारीसुद्धा या अधिकाऱ्यांवर सोपवण्यात आली आहे.
आयोगाकडून साहाय्यक व लिपिक संवर्गासाठी स्वतंत्रपणे परीक्षा घेतल्या जातात. राज्यसेवा परीक्षेच्या माध्यमातून कक्ष अधिकारी पदावर निवड होते.

 कक्ष अधिकाऱ्यांच्या कामाचे स्वरूप :-

कार्यासनात येणारे टपाल व धारिकांवर विहित वेळेत कार्यवाही पूर्ण करण्याची जबाबदारी कक्ष अधिकाऱ्यांवर असते. प्रत्यक्षात ही कार्यवाही साहाय्यकांकडून सुरू होत असली.

एमपीएससी - नवा अभ्यासक्रम

पेपर- १ (गुण २०० - कालावधी २ तास)
पेपर- २ (गुण २०० - कालावधी २ तास)
एमपीएससी राज्यसेवा परीक्षा आयोगाने नुकताच त्यांच्या पूर्व परीक्षेचा  पॅटर्न बदललाय. हा पॅटर्न ब‍-याच अंशी यूपीएससीसारखा आहे.

नवा अभ्यासक्रम आणि त्याचं स्वरूप :
नव्या पॅटर्ननुसार प्रीलियमसाठी प्रत्येकी २०० गुणांच्या दोन प्रश्नपत्रिका असतील. दोन तास वेळ असेल. या वस्तुनिष्ठ बहुपर्यायी प्रश्नपत्रिका मराठी व इंग्रजीत असतील.

पेपर- १ (गुण २०० - कालावधी २ तास)
- राज्य , राष्ट्रीय , आंतरराष्ट्रीय स्तरावरील महत्त्वपूर्ण चालू घडामोडी.
- भारताचा इतिहास (महाराष्ट्राच्या विशेष संदर्भासह) आणि भारतीय राष्ट्रीय चळवळ
- महाराष्ट्र , भारत आणि जगाचा भूगोल- भौतिक , सामाजिक आणि आर्थिक.

महाराष्ट्र व भारत - राज्यव्यवस्था आणि शासन- राज्यघटना , राजकीय व्यवस्था , पंचायती राज , शहरी प्रशासन , शासकीय धोरणं , हक्कविषयक घडामोडी आदी

आर्थिक आणि सामाजिक विकास- शाश्वत विकास , गरिबी , समावेशन , लोकसंख्याविषयक मुद्दे , सामाजिक धोरणं इ.पर्यावरणीय परिस्थिती , जैव विविधता , हवामान बदल यामधील सर्वसामान्य मुद्दे , सामान्य विज्ञान

1) वस्तुनिष्ठ माहिती - यामध्ये आकडेवारी , तारखा , कलमे , कायद्याच्या अंमलबजावणीचे वर्ष , व्यक्ती/ प्रदेशांची नावे इ.चा समावेश होईल.

2) संकल्पनांवर आधारीत प्रश्न
आपण वस्तूनिष्ठ माहिती पाठांतराने लक्षात ठेवू शकतो. मात्र संबंधित संकल्पना समजून घ्या.

3) विश्लेषणात्मक / प्रयोजनात्मक प्रश्न
नुसताच नियम वा कायदा माहीती असणं महत्त्वाचं नाही तर त्याचं विश्लेषण करता आलं पाहिजे.

4) आर्थिक व सामाजिक विकासाच्या अभ्यासासाठी शासकीय योजनांची पूर्ण माहिती घेणं आवश्यक. केंद्राचा व राज्याचा आर्थिक पाहणी अहवाल अभ्यासा. रोजचा पेपर वाचा. इतिहास , भूगोल , राज्य शास्त्र , विज्ञान यांच्या मूलभूत अभ्यासासाठी आठवी ते बारावीची पुस्तकं वाचा.

पेपर- २ (गुण २०० - कालावधी २ तास)
आकलन (कॉम्प्रिहेन्शन)
इंटरपर्सनल स्किल्स (कम्युनिकेशन स्किलसह)
तर्कशुद्ध युक्तिवाद आणि मीमांसा/ पृथ:करण क्षमता (लॉजिकल रिझनिंग आणि अॅनालिटिकल अॅबिलिटी)
निर्णय क्षमता व प्रश्नांची उकल ( डिसिजन मेकींग आणि प्रॉब्लेम सॉल्व्हिंग)
सामान्य बुद्धिमापन क्षमता (जनरल मेंटल एबिलिटी)
बेसिक न्यूमरसी , डेटा इंटरप्रिटेशन (चार्ट , ग्राफ , टेबल्स) (दहावीचा स्तर असेल)
इंग्लिश व मराठी भाषा आकलन क्षमता - कॉम्प्रिहेन्शन स्किल (दहावीस्तर)

कॉम्प्रिहेन्शन :
यात आकलन क्षमतेची परीक्षा घेतली जाते. उता‍ऱ्यावर प्रश्न , पॅराग्राफ उलटेसुलटे करुन त्याची संगती लावणं , वाक्यरचना ओळखणं , योग्य शब्दाची निवड करणं , समानार्थी-विरुद्धार्थी शब्द लिहीणं अशा अनेक गोष्टी त्यात येतात.

लॉजिकल रिझनिंग आणि अॅनॅलॅटिकल अॅबिलिटी
यामध्ये एखाद्या गोष्टीचा तर्कशुद्ध विचार करण्याची क्षमता जोखली जाते. दोन विधानांचा परस्परसंबंध , त्यावरचं अनुमान काढावं लागंत.

डिसिजन मेकिंग आणि प्रॉब्लेम सॉल्व्हिंग :
प्रशासकीय अधिकारी म्हणून काम करताना सतत विविध प्रश्नांना- समस्यांना सामोरं जावं लागतं. त्यावेळी समस्येचा सर्वांगीण विचार करून योग्य , अधिकाधिक जनतेला उपयोगी ठरेल , असा निर्णय घ्यावा लागतो. प्रीलियमचे काही प्रश्न हे या क्षमतेची चाचपणी करणारे असतील.

जनरल मेंटल एबिलिटी :
आत्तापर्यंत सामान्य अध्ययनाच्या पेपरमध्ये या घटकाचा समावेश असे. आता नवीन पेपर (पेपर दोन) मध्ये याचा समावेश आहे. यामध्ये काळ , काम , वेग , गुणोत्तर , कोडिंग , डिकोडिंग , प्रोबॅबिलिटी , घड्याळ , कॅलेंडर , दिशा आदींवर आधारित प्रश्न असतात.

बेसिक न्यूमरसी आणि डेटा इंटरप्रिटेशन :
यात आकड्यांमधील संबंध ओळखून क्रम किंवा रिक्त स्थानं भरणं , लसावि/ मसाविवर आधारित प्रश्न , सरासरी , वयांचे गुणोत्तर नफा-तोटा , क्षेत्रफळ , आकारमान , प्रोबॅबिलिटी आदींवर आधारित प्रश्नांचा समावेश होतो. तर डेटा इंटरप्रिटेशनमध्ये आकृती , ग्राफ , टेबल्स याचं आकलन करणं अपेक्षित असतं. कॉम्प्रिहेन्शन तसंच न्यूमरसीचे प्रश्न हे दहावीस्तराचे असणार आहेत , असंही जाहीर केलं गेलंय. त्यामुळे त्याचा नियमित सराव हमखास यश देऊ शकेल.

इंटरपर्सनल स्किल्स (कम्युनिकेशन स्किलसह) :
सरकारी नोकरीत उच्चपदावर काम करत असताना अनेक व्यक्ती , संस्था , राजकारणी , अधिकारी , कर्मचारी आदींशी नियमित संपर्क येत असतो. त्यावेळी तुमची इंटरपर्सनल स्किल्स आणि कम्युनिकेशन स्किल्स कामाला येतात.


परीक्षेचा अर्ज भरण्याची पद्धत-

१) प्रस्तुत परीक्षेसाठी अर्ज फक्त ऑनलाइन पद्धतीने स्वीकारण्यात येतात. इतर कोणत्याही प्रकारे अर्ज स्वीकारण्यात येत नाहीत.

२) उमेदवाराला अर्ज www.mahaonline.gov.in  या वेबसाईटद्वारे आयोगाने निश्चित केलेल्या कालावधीत सादर करणे आवश्यक असते.

३) विहित पद्धतीने आयोगास अर्ज सादर केल्यानंतर विहित मुदतीत परीक्षाशुल्क भरल्याशिवाय अर्ज विचारात घेतला जात नाही.

४) अर्जाचे शुल्क हे स्टेट बँक ऑफ इंडियामध्ये चलनाद्वारे तसेच ऑनलाइन डेबिट कार्डद्वारे देखील जमा करता येते. परीक्षाशुल्क जमा झाल्यानंतर दोन दिवसांनी परीक्षा केंद्राची निवड करणे देखील गरजेचे असते.

५) परीक्षेपूर्वी ७ दिवसांअगोदर उमेदवारास प्रवेश प्रमाणपत्र त्याच्या प्रोफाइलद्वारे उपलब्ध करून देण्यात येते. ती प्रत डाऊनलोड करून घेणे व परीक्षेच्या वेळी सादर करणे आवश्यक आहे.१

परीक्षेसाठी पात्रता:-
शैक्षणिक - १) मान्यताप्राप्त विद्यापीठाची पदवी किंवा महाराष्ट्र शासनाने विहित केलेली अर्हता .
२) सहायक प्रादेशिक परिवहन अधिकारी, गत-ब पदाकरिता भौतिकशास्त्र व गणित या विषयासह विज्ञान अथवा अभियांत्रिकी या शाखेतील पदवी
३) मराठीचे ज्ञान आवश्यक.

वयोमर्यादा -
साधारण प्रवर्गासाठी किमान १९ वर्ष व कमाल ३३ वर्ष आयोगाच्या अधिसूचनेत नमूद केलेल्या तारखेपर्यंत.
कमाल वयोमर्यादेची अट इतर मागास व प्रवर्गासाठी ३ वर्षे
अनुसूचित जाती / जमातीसाठी ५ वर्षे शिथिलक्षम
खेळाडूंसाठी ५ वर्षे एवढी शिथिलक्षम असेल.
अपंग उमेदवारांना वयाच्या ४५ वर्षापर्यंत शिथिलक्षम असेल.

शारीरिक पात्रता -
१) पोलीस उप अधीक्षक / सहायक पोलिस आयुक्त, गट-अ:-
पुरूष उमेदवारांकरिता :-
उंची- १६५ सें .मी.(अनवाणी)(कमीतकमी)
छाती - न फुगविता ८४ सें .मी.
फुगवण्याची क्षमता - किमान ५ आवश्यक

महिला उमेदवारांकरिता
उंची- १५७ सें .मी.(अनवाणी)(कमीतकमी)
२) अधीक्षक,राज्य उत्पादनशुल्क , गट-अ , उप अधीक्षक राज्य उत्पादनशुल्क , गट -ब :-

पुरूष उमेदवारांकरिता :-
उंची- १६५ सें .मी.(अनवाणी)(कमीतकमी)
छाती - न फुगविता ८४ सें .मी.
फुगवण्याची क्षमता - किमान ५ आवश्यक

महिला उमेदवारांकरिता
उंची- १५५ सें .मी.(अनवाणी)(कमीतकमी)
३) सहायक प्रादेशिक परिवहन अधिकारी, गट-ब :-

पुरूष उमेदवारांकरिता :-
उंची- १६५ सें .मी.(अनवाणी)(कमीतकमी)
छाती - न फुगविता ८४ सें .मी.
फुगवण्याची क्षमता - किमान ५ आवश्यक
चष्मासह अथवा चष्माशिवाय चांगली दृष्टी. रंगआंधळेपणा नसावा .

महिला उमेदवारांकरिता
उंची- १६३ सें .मी.(अनवाणी)(कमीतकमी)
चष्मासह अथवा चष्माशिवाय चांगली दृष्टी. रंगआंधळेपणा नसावा .

Tuesday, 27 November 2018

आपलं विश्व( Universe )



विश्व (Universe) म्हणजे अस्तित्वात असलेल्या सर्व गोष्टींच्या संकलन होय. ज्यामध्ये जिवंत वस्तू, ग्रह, तारे, आकाशगंगा, धूळ ढग, black hole, प्रकाश आणि अगदी वेळ देखील समाविष्ट आहे.

संपूर्ण विश्वाचा आकार आजतागायत मानवास अज्ञात आहे. संपूर्ण विश्व किती मोठे व विस्तारलेले आहे हे जाणून घेण्यास आपण आजतागायत असमर्थ ठरलो आहोत, म्हणून मानवाने संपूर्ण विश्वाचे दोन प्रकार केले आहेत. १.पाहुशकु (visible universe) असे विश्व आणि न पाहू शकलेले विश्व (non visible universe). आपण universe चा केवळ एक भाग पाहु शकतो त्यालाच आपण visible universe म्हणतो. आपली पृथ्वी, आकाशगंगा याच अवलोकनक्षम (visible universe) विश्वामध्ये मोडतात.

संपूर्ण विश्वाचा आकार अजूनही अज्ञात आहे, परंतु पाहण्यायोग्य (viable Universe) ब्रह्मांड मोजणे शक्य आहे.
या विश्वामध्ये (Universe) कोट्यवधी आकाशगंगा आहेत. प्रत्येक आकाशगंगेत लाखो किंवा कोट्यावधी तारे आहेत. तारे आणि आकाशगंगा दरम्यान  मोठ्या प्रमाणात रिक्त जागा आहे. ९०% जागा ही रिक्त आहे व १०% जागा ही ग्रह, तारे इत्यादींनी व्यापली आहे. संपूर्ण ब्रह्मांडाची निर्मिती १३ बिलियन वर्षांपूर्वी झाली असावी. ही निर्मिती एका मोठ्या विस्फोटातून (big bang) निर्माण झाली आहे.

परंतु मला वाटते की मोठ्या धमक्या पूर्वी ( big bang) येथे काहीतरी असावे. कारण आपण सर्वच जाणतो कि उर्जा निर्माण केली जाऊ शकत नाही व नष्ट  होऊ शकत नाही. तिला एका स्वरूपात दुसर्या स्वरूपात बदलता येते.

विश्वाची व्याप्ती प्रचंड आहे ती मोजण्यासाठी आपण किलोमीटर वगैरे न वापरता प्रकाशवर्षं हे मापक वापरतो.
निर्वात पोकळीत प्रकाशाचा वेग १८६,२८२ मैल प्रति सेकंद (२९,७९२ किलोमीटर प्रति सेकंद) आहे आणि सिद्धांतानुसार काहीही प्रकाशापेक्षा अथवा प्रकाशा इतके वेगाने प्रवास करू शकत नाही. त्याचा वेग सुमारे ६७०,६१६,६२९ प्रति मैल आहे. जर आपण प्रकाशाच्या वेगाने प्रवास करु शकलो तर आपण एका सेकंदात ७.५ वेळा पृथ्वीभोवती जाऊ शकतो.
सूर्यप्रकाश सरासरी सूर्यापासून ते पृथ्वीपर्यंत १५०,०००,००० किलोमीटर प्रवास  करून पृथ्वीपर्यंत ०८ मिनिटे आणि २० सेकंदानी पोहचतो. Visible universe चा व्यास ९३ बिलियन प्रकाश-वर्ष आहे.
त्रिज्या अंदाजे ४६.०५ अब्ज प्रकाश-वर्षांचा आहे.

तज्ञांच्या अंदाजानुसार, observable universe मध्ये १०० अब्ज ते २०० अब्ज आकाशगंगा असाव्यात. आपलं विश्व सतत प्रसरण पावत आहे. सुमारे ६७ किमी प्रति सेकंद या वेगाने त्याची प्रसारणाची क्रिया सुरू आहे. अर्थात universe सतत वाढत आहे त्याच्या कक्षा रुंदावत आहेत.






एक सुपरक्लस्टर लहान आकाशगंगा क्लस्टर किंवा गॅलेक्सी गटांचा एक मोठा समूह आहे; हे ब्रह्मांडच्या सर्वात प्रसिद्ध संरचनांपैकी एक आहे. आपणास माहित आहे की एक सुपरक्लस्टर एकत्रितपणे आकाशगंगांचा संग्रह आहे. पाहण्यायोग्य विश्वातील जवळपास १० दशलक्ष सुपरक्लस्टर आहेत.

मिल्की वे स्थानिक समूह ग्लेक्सी ग्रुपचा भाग आहे (ज्यामध्ये ५४ हून अधिक आकाशगंगा आहेत), जे बारीकाने लनेकेका सुपरक्लस्टरचा भाग आहे. हे सुपरक्लस्टर ५०० दशलक्ष प्रकाश-वर्षापेक्षा अधिक काळ पसरते तर स्थानिक समूह १० दशलक्ष प्रकाश-वर्षापेक्षा जास्त काळ पसरतो.

गॅलेक्सी हे गॅस, धूळ, कोट्यावधी तारे आणि त्यांचे सौर यंत्रणेचे प्रचंड संग्रह आहे. गुरुत्वाकर्षणाद्वारे एक आकाशगंगा एकत्र ठेवली जाते. आपली आकाशगंगा, दुधाळ आकाशगंगा (मिल्की वे) या नावाने ओळखली जाते.  दुधाळ आकाशगंगेच्या (Milky way)  मध्यभागी एक सुपरमॅसिव्ह ब्लॅक होल आहे. आपण पृथ्वीवर राहतो जी आपल्या सौर यंत्रणाचा भाग आहे. सूर्य हा आपल्या सौर यंत्रणेचा केंद बिंदू आहे.
आपली सौर यंत्रणा ही मिल्की वे गॅलेक्सीचा एक छोटासा भाग आहे.

(NOTE: so basically observable and non bservable are the two parts of univers. The observale universe divedes into 10 milions of super clusters. This super clusters contain local group of galaxies. These local group of galaxies contain near about 54 galaxies. Galaxies contain millions or billions of stars, together with gas and dust, held together by gravitational attraction.)

संविधान व कायदे.



प्रामुख्याने दोन प्रकारचे कायदे (LAW)आहेत.

१. CRIMINAL LAW आणि
 २.  CIVIL LAW
----------------------------------------------------------


१. CRIMINAL LAW:
भारतीय दंड संहिता (IPC) (फौजदारी कायदा), १८६०


लॉर्ड मेकॉले च्या काळात १९३४ ला या कमिशनचे स्थापना झाली.

IPC हा क्रिमिनल LAW आहे.
कोणता अपराध घडला तो कोणत्या section मध्ये येतो हे ठरते ती IPC व त्या अपराधाची किंवा गुन्ह्याची शिक्षा काय होऊ शकते,  ते भारतीय दंड संहिता (IPC)च  ठरवते.
(चोरी झाली की दरोडा ,की विश्वास घात हे IPC ठरवते जे SECTION लागू होईल त्यानुसार व त्यात त्या गुन्ह्याला दंड काय आहे हे पण IPC सांगते.)

code of criminal procedure (CRPC)
प्रक्रिया संहिता

IPC ने गुन्हा व शिक्षा ठरवते.मात्र CRPC  ही सर्व प्रक्रिया सांगते. उदा. अटक काशी होईल, पोलिसांचे काम, वकिलांचे काम, जज चे काम, बेल कशी मिळेल, कधी कोर्टात हजर करायचे ही सगळी प्रक्रिया CRPC ठरवते.

------------------------------------------------------
२. CIVIL LAW (नागरी संहिता)
Civil law मध्ये मुस्लिम law , hindu law व असे अनेक दिवाणी कायदे येतात.

CPC
यामध्ये घटस्पोट कसा होईल किती नुकसानभरपाई मिळेल. त्याची civil procedure code प्रक्रिया संगीतलेली आहे.
एखाद्याने contract तोडला तर नुकसानभरपाई काशी होईल ते सांगितले आहे.

या (civil law) कायद्यात नुकसानभरपाई मिळते. जेलची शिक्षा होत नाही.
-------------------------------------------------



संविधान

संविधान आणि IPC/CPC या थोड्या बहुत संबंधीत पण भिन्न-भिन्न बाबी आहेत.
१. संसदेत आणि विधान मंडळात लोकप्रतिनिधी कायदा करतात. परंतु तो कायदा जर संविधानातील अनुच्छेदच्या (Article) मर्यादे बाहेर जाणार नाही याची काळजी घेतात.

२. जर केलेला कायदा हा संविधानिक नसेल  Articles चे violation होत असेल तर न्यायालय केलेला कायदा रद्द करू शकतं.

३. कारण संविधान हे सर्वोच्च आहे. संविधानाला डावलून कुठलाही कायदा करता येत नाही. संविधान हे superior आहे.

४. संविधानात
मूलभूत हक्क, कर्तव्य (Fundamental Rights),  मार्गदर्शक तत्व,
कार्यकारी (Executive),
कायदेकारी(Legislative),
न्यायालयीन (Judicial),
संघराज्य प्रणाली
हे सर्व ठरवून दिले आहे.
संविधानात ARTICLES असतात. IPC मध्ये sections असतात.

६९ वा भारतीय संविधान दिवस .




सर्व भारतीयांना संविधान दिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा 💐💐
📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚

भारत देश हा अनेक भाषा, धर्म, वर्ण, वर्ग, वंश, वेष, केश, खान-पान, तापमान, आचार-विचार, मत भिन्नता असणारा तरीही एकसंध असलेला  विविधतेतून एकतेचा संदेश देणारा लोकशाही देश होय. या देशाचे संविधान या देशाला या एका माळेत गुंफण्याचे अतुलनीय महाकाय कार्य लिलया पेलून आहे. हा देश ज्या लोकशाहीवर उभा आहे. ती घटना म्हणजे "भारतीय संविधान" डॉ.बाबासाहेब आंबेडकर हे राज्यघटनेचे निर्माते होय. २६ नोव्हेंबर , १९४९ रोजी राज्यघटनेचा स्वीकार केला गेला व २६ जानेवारी,  १९५० पासून भारताची राज्यघटना अंमलात आली. भारताची राज्यघटना उद्देशिका (Preamble), मुख्य भाग व १२ पुरवण्या (परिशिष्टे) अशा स्वरूपात विभागली आहे. मुख्य संविधानाचे २२ विभाग असून त्यांची अनेक प्रकरणांमध्ये विभागणी केलेली आहे. सुरूवातीच्या ३९५ कलमांपैकीची काही कलमे आता कालबाह्य झाली आहेत. सध्या राज्यघटनेत ४४७ कलमे असून २ वर्ष ११ महिने १८ दिवस" एवढा कालावधी संविधान निर्मितीस खर्ची पडला आहे. भारतीय संविधान जगातल्या सर्वांत मोठ्या संविधानांमध्ये मोडते.

आदिम काळात ईश्वर हा सर्वोच्च होता. त्या नंतर धर्म हा सर्वोच्च बनला आणि आज संविधान या देशात सर्वोच्च आहे.

आपलं संविधान हे समता स्वतंत्रता, न्याय, आणि बंधुता या तत्वावर आधारित आहे.

आपण संविधान म्हटलं की भावनिक होणं एक मर्यादेपर्यंत ठीक आहे. पण त्या भावनेच संविधान साक्षरता रुजवण्यात रूपांतर करणं अधिक महत्वाचे व गरजेचं आहे. संविधानिक मूल्यांना समजून उमजून घेऊन ती जनमानसात पोहचवण अधिक महत्वाचं आहे.

त्यासाठी तुम्ही दरवेळी झेंडे, मोर्चे काढणे, मोठनमोठाले लेख लिहले पाहिजेत असे नाही. संविधानिक साक्षरतेची सुरवात स्वतः पासून, स्वतःच्या घरापासून करा. हक्क आणि कर्तव्यं या दोन्ही बाबतीत जागृत रहा. अंधश्रद्धेला थारा देऊ नका. रहदारी, व्यवसाय, नोकरी येथे कायद्याच उल्लंघन करू नका. धार्मिक द्वेष पसरवू नका. स्त्री-पुरुष यांच्याशी समानतेन बंधुभावान वागा. कुठल्याही प्रकारच्या आमिषाला बळी पडून तुमच्या Constitutional morality व ethics मोडू नका. इतकं केलं तरीही उत्तम..😊
-----------------------------------------------------------------

डाॅ. बाबासाहेब आंबेडकरांचे संविधान सभेतील शेवटचे भाषण.
(डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर लेखन आणि भाषणे, खंड १८, भाग ३- १९४६ ते १९५६)
☸1☸☸☸☸☸☸☸

…माझ्या मते, संविधान कितीही चांगले असो, ते राबविण्याची जबाबदारी ज्यांच्यावर आहे, ते जर अप्रामाणिक असतील तर ते वाईट ठरल्याशिवाय राहणार नाही. तसेच संविधान कितीही वाईट असो, ते राबविण्याची जबाबदारी ज्यांच्यावर आहे, ते जर प्रामाणिक असतील तर ते चांगले ठरल्याशिवाय राहणार नाही. संविधानाचा अंमल हा संपूर्णत: संविधानाच्या स्वरुपावर अवलंबून नसतो. संविधान हे केवळ राज्याचे काही विभाग – जसे की कायदे मंडळ, कार्यकारी मंडळ, आणि न्यायपालिका निर्माण करुन देते. राज्याच्या या विभागांचे कार्य लोक आणि लोकांनी स्वत:च्या आकांक्षा आणि राजकारणासाठी साधन म्हणून निर्माण केलेले राजकीय पक्ष यावर अवलंबून राहणार आहे.

…केवळ बाह्य स्वरुपात नव्हे, तर प्रत्यक्षात लोकशाही अस्तित्वात यावी अशी जर आपली इच्छा असेल, तर त्यासाठी आपण काय करायला हवे? माझ्या मते पहिली गोष्ट जी केलीच पाहिजे ती अशी की, आपल्या सामाजिक आणि आर्थिक उद्दिष्टांच्या पूर्ततेसाठी आपण संवैधानिक मार्गांचीच कास धरली पाहिजे. याच अर्थ हा की, क्रांतीचा रक्तरंजित मार्ग आपण पूर्णत: दूर सारला पाहिजे. याचा अर्थ कायदेभंग, असहकार आणि सत्याग्रह या मार्गांना आपण दूर ठेवले पाहिजे. आर्थिक आणि सामाजिक उद्दिष्टपूर्तीसाठी संवैधानिक मार्गासारखा कोणताही मार्ग शिल्लक नव्हता, त्यावेळी असंवैधानिक मार्गाचा अवलंब करण्याचे समर्थन मोठ्या प्रमाणात केले जात होते. परंतु जेव्हा संवैधानिक मार्ग उपलब्ध आहेत तेव्हा या असंवैधानिक मार्गांचे समर्थन होऊ शकत नाही. हे मार्ग इतर काही नसून अराजकतेचे व्याकरण आहे आणि जितक्या लवकर आपण त्यांना दूर सारु तेवढे ते आपल्या हिताचे होईल.

दुसरी महत्वाची गोष्ट, जिचे पालन केले पाहिजे ती अशी की, लोकशाहीच्या संवर्धनात आस्था असणाऱ्या सर्वांना जॉन स्टुअर्ट मिल यांनी दिलेला सावधगिरीचा इशारा लक्षात ठेवावा लागेल. त्यांच्या मते, “लोकांनी आपले स्वातंत्र्य कितीही मोठा माणूस असला तरी त्याच्या चरणी अर्पण करता कामा नये. तसेच त्याच्यावर इतका विश्वास ठेवू नये, की जेणे करुन त्याला प्राप्त अधिकारांचा तो लोकांच्या संस्था उदध्वस्त करण्यासाठी उपयोग करील.” संपूर्ण आयुष्य देशसेवेसाठी व्यतित केलेल्या महापुरुषांच्या प्रति कृतज्ञता व्यक्त करण्यात काहीच गैर नाही. परंतु कृतज्ञता व्यक्त करण्यालाही मर्यादा असल्या पाहिजेत. आयरीश देशभक्त डॅनियल ओकॉनेल यांनी समर्पकपणे म्हटल्याप्रमाणे, “कोणताही माणूस स्वाभिमानाचा बळी देऊन कृतज्ञता व्यक्त करु शकत नाही, कोणतीही स्त्री स्वत:च्या शीलाचा बळी देऊन कृतज्ञता व्यक्त करु शकत नाही आणि कोणताही देश स्वत:च्या स्वातंत्र्याचा बळी देऊन कृतज्ञता व्यक्त करु शकत नाही.” इतर देशांच्या तुलनेत भारताला सावधगिरीचा इशारा लक्षात घेणे अधिक गरजेचे आहे, कारण भारतात भक्ती किंवा जिला भक्तीचा मार्ग म्हणता येईल तो, किंवा विभूतीपूजा ही जगातील इतर कोणत्याही राजकारणात दिसणार नाही, इतक्या मोठ्या प्रमाणात भारतीय राजकारणात दिसते. धर्मातील भक्ती ही आत्म्याच्या मुक्तीचा मार्ग असू शकेल. परंतु राजकारणात भक्ती किंवा व्यक्तिपूजा ही अध:पतन आणि अंतिमत: हुकूमशाहीकडे नेणारा हमखास मार्ग ठरतो.

तिसरी गोष्ट आपण केली पाहिजे ती अशी, की केवळ राजकीय लोकशाहीवर आपण समाधान मानता कामा नये. आपल्या राजकीय लोकशाहीचे आपण एका सामाजिक लोकशाहीत सुद्धा परिवर्तन करायलाच हवे. राजकीय लोकशाहीच्या मुळाशी सामाजिक लोकशाहीचा आधार नसेल, तर ती अधिक काळ टिकू शकणार नाही.

सामाजिक लोकशाही म्हणजे काय? तो एक जीवन मार्ग आहे, जो स्वातंत्र्य, समता आणि बंधुता यांना जीवनतत्वे म्हणून मान्यता देतो. स्वातंत्र्य, समता आणि बंधुता ह्या तत्वांचा एका त्रयीची स्वतंत्र अंगे म्हणून विचार करता येणार नाही. ते त्रयीचा एक संघ निर्माण करतात, ते या अर्थाने की, त्यापैकी एकाची दुसऱ्यापासून फारकत करणे म्हणजे लोकशाहीचा मूळ उद्देशच पराभूत करणे होय. समतेपासून स्वातंत्र्य वेगळे करता येत नाही. समतेशिवाय स्वातंत्र्य म्हणजे काही लोकांचे बहुतांश लोकांवर प्रभुत्व निर्माण करणे होय; स्वातंत्र्याशिवाय समता ही वैयक्तिक कर्तृत्वाला मारक ठरेल. बंधुत्वाशिवाय स्वातंत्र्य आणि समता स्वभाविकरित्या अस्तित्वात राहणार नाहीत, त्यांच्या अंमलबजावणीसाठी पोलिस यंत्रणेची गरज भासेल. भारतीय समाजात दोन बाबींचा पूर्णत: अभाव आहे ही वस्तुस्थिती मान्य करुनच आपण सुरुवात केली पाहिजे. त्यापैकी एक समता आहे. सामाजिक क्षेत्रात आपला समाज हा श्रेणीबद्ध विषमतेच्या तत्वावर आधारित आहे. याचा अर्थ काही लोक वरच्या स्तरावर असतात तर बाकीचे निष्कृष्ट अवस्थेत असतात. आर्थिक क्षेत्रात आपल्या समाजात काहींजवळ गडगंज संपत्ती आहे, तर अनेक लोक घृणास्पद दारिद्र्यात जगतात. २६ जानेवारी १९५० ला आपण एका विसंगतीयुक्त जीवनात प्रवेश करणार आहोत, राजकारणात आपल्याकडे समता राहील परंतु सामाजिक आणि आर्थिक जीवनात विषमता राहील. राजकारणात प्रत्येकाला एक मत आणि प्रत्येक मताचे समान मूल्य या तत्त्वाला आपण मान्यता देणार आहोत. आपल्या सामाजिक आणि आर्थिक जीवनात मात्र, सामाजिक आणि आर्थिक संरचनेमुळे, प्रत्येक माणसाला समान मूल्य हे तत्त्व आपण नाकारत राहणार आहोत. अशा परस्पर विरोधी जीवनात आपण आणखी किती काळ राहणार आहोत? आपण जर ती अधिक काळपर्यंत नाकारत राहिलो, तर आपली राजकीय लोकशाही आपण धोक्यात आणल्याशिवाय राहणार नाही. ही विसंगती शक्य होईल तेवढ्या लवकर आपण दूर केली पाहिजे. अन्यथा ज्यांना विषमतेचे परिणाम भोगावे लागत आहेत ते या सभेने अतिशय परिश्रमाने निर्माण केलेली राजकीय लोकशाही संरचना उदध्वस्त करतील.

आपल्यात उणीव असलेली दुसरी बाब म्हणजे बंधुत्वाचे तत्त्व मान्य करणे होय. बंधुत्व म्हणजे काय? जर भारतीय लोक एक असतील तर सर्व भारतीयांमध्ये बंधुत्वाची समान भावना असणे हे होय. हे तत्व सामाजिक जीवनाला एकता आणि एकजिनसीपणा प्राप्त करुन देते. ही बाब प्राप्त करणे कठीण आहे. ती किती कठीण आहे, हे संयुक्त राष्ट्र अमेरिकेविषयी जेम्स ब्राईसने त्याच्या अमेरिकन कॉमनवेल्थ या खंडात सांगितलेल्या गोष्टीवरुन कळून येईल.

ब्राईसच्याच शब्दात मी उद्धृत करु इच्छितो, ती घटना अशी-

“काही वर्षापूर्वी अमेरिकन प्रोटेस्टंट एपिस्कोपल चर्चच्या त्रैवार्षिक अधिवेशनात सामुदायिक प्रार्थनेत फरबदल करण्याचा प्रसंग आला. प्रार्थना लहान वाक्यांची करुन त्यात सर्व लोकांसाठी असेल्या प्रार्थनेचा समावेश करणे योग्य होईल असा विचार करण्यात आला आणि न्यू इंग्लंडच्या प्रमुख धर्मोपदेशकाने पुढील शब्द सुचविले, “हे प्रभो, आमच्या राष्ट्राला आशीर्वाद दे.” उत्स्फूर्तपणे ते त्या दिवशी मान्य करण्यात आले. या वाक्यावर दुसऱ्या दिवशी पुन्हा विचार करण्यात आला. धर्मोपदेशकांव्यतिरिक्त इतर अनेकांनी ‘राष्ट्र’ या शब्दावर आक्षेप घेतले. त्यांच्या मते या शब्दामुळे संपूर्ण राष्ट्राचे ऐक्य प्रत्यक्षात नसले तरी स्पष्टपणे सूचित होते. त्यामुळे तो शब्द गाळण्यात आला आणि “हे प्रभो, संयुक्त राज्यांना आशीर्वाद दे.” या शब्दांचा स्वीकार करण्यात आला.”

ही घटना घडली त्यावेळी अमेरिकेतील लोकांमध्ये एकत्वाची भावना इतकी कमी होती की, आपण एक राष्ट्र आहोत असे अमेरिकेच्या लोकांना वाटत नव्हते. जर अमेरिकेच्या लोकांमध्ये आपण राष्ट्र आहोत ही भावना निर्माण होऊ शकली नाही तर भारतीयांनी आपण एक राष्ट्र आहोत हे समजणे किती कठीण आहे हे कळून येईल. मला ते दिवस आठवतात जेव्हा राजकारणाने प्रेरित लोकांना ‘भारतीय लोक’ या शब्दाची चीड येत असे. भारतीय राष्ट्र म्हणणे ते पसंत करत असत. मी या मताचा आहे की आपण एक राष्ट्र आहोत यावर विश्वास ठेवणे म्हणजे जे अस्तित्वात नाही ते अस्तित्वात आहे असा समज बाळगण्यासारखे होईल. हजारो जातींमध्ये विभागलेल्या लोकांचे राष्ट्र कसे बनू शकेल? सामाजिक आणि मानसिकदृष्ट्या अजूनही आम्ही एक राष्ट्र नाही याची आम्हाला जेवढ्या लवकर जाणीव होईल तेवढे ते आमच्या हिताचे ठरेल. त्यांनतरच एक राष्ट्र होण्याच्या गरजेचा आम्ही गांभीर्याने विचार करु शकू. या ध्येयाप्रत पोहोचणे अतिशय कठीण आहे. अमेरिकेत जातीची समस्या नाही. भारतात जाती आहेत. जाती या राष्ट्रविरोधी आहेत. पहिली गोष्ट त्या समाजजीवनात विभागणी करतात. त्या राष्ट्रविरोधी आहेत कारण त्या जाती-जातीमध्ये मत्सर व तिरस्काराची भावना निर्माण करतात. आम्हाला वास्तवात जर राष्ट्र व्हायचे असेल तर या सर्व अडथळ्यांवर आम्ही मात केलीच पाहिजे. राष्ट्र निर्मिती नंतरच बंधुत्व वास्तवात पाहावयास मिळेल. बंधुत्वाशिवाय असलेली समता आणि स्वातंत्र्य म्हणजे रंगाच्या वरवरच्या थरांसारखा केवळ बाह्य देखावा असेल.

…स्वातंत्र्य ही आनंदाची बाब आहे याबद्दल शंका नाही. परंतु या स्वातंत्र्याने आपल्यावर फार मोठ्या जबाबदाऱ्या टाकलेल्या आहेत याचा आपण विसर पडू देता कामा नये. या स्वातंत्र्यामुळे, कोणत्याही वाईट गोष्टीसाठी आपल्याला आता इंग्रजांवर दोषारोपण करता येणार नाही. यापुढे जर काही वाईट घडले, तर त्यासाठी आपल्याशिवाय इतर कुणालाही दोषी धरता येणार नाही. अनुचित घटना घडण्याचा मोठा धोका आहे. काळ वेगाने बदलतो आहे. आपले लोकसुद्धा, नवनवीन विचारप्रणालींचा मागोवा घेत आहेत. लोकांच्या राज्याचा आता त्यांना कंटाळा येऊ लागला आहे. आता त्यांना लोकांसाठी राज्य हवे आहे. आणि राज्य लोकांचे व लोकांनी निवडलेले आहे किंवा नाही याची चिंता ते करणार नाहीत. ज्या संविधानात आपण लोकांचे, लोकांकरिता निवडलेले शासन या तत्त्वाचे जतन केले आहे ते जर आपल्याला सुरक्षित ठेवायचे असेल, तर आपल्या मार्गात कोणते अडथळे येणार आहेत ते आपण ओळखले पाहिजेत, की जेणेकरुन लोकांनी निवडून दिलेल्या सरकारच्या तुलनेत लोकांसाठी असलेल्या सरकारला लोक प्राधान्य देण्याकडे वळतील. यासाठी पुढाकार घेण्यात आपण दुर्बल ठरता कामा नये. देशाची सेवा करण्याचा हाच एकमेव मार्ग आहे. दुसरा अधिक चांगला मार्ग मला माहीत नाही.
🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳

Thursday, 25 October 2018

धम्मचक्र अनुवर्तन दिनाच्या सर्वांना मंगलमय शुभेच्छा



भारतीय वंशाच्या राजाचे भारतीय उपखंडातील सर्वात मोठे राज्य, मुघल साम्राज्य पेक्षाही १० लाख चौरस किलोमीटर मोठे असे असलेले साम्राज्य म्हणजे मौर्य साम्राज्य होय.  साम्राज्य ५० लाख चौ.किमी पसरलेले होते.

सम्राट अशोकाने बौद्ध धम्माच्या दीक्षेनंतर शांती व अहिंसेने बांधून ठेवले होते. हे खरे आहे की सम्राट अशोकाने सीमेवरील सैनिक खालसा केले नाही.. कारण अहिंसा म्हणजे आत्मघात नव्हे. मात्र कलिंग युद्धानंतर सम्राट अशोकाच्या काळात युद्ध झाले नाही.

भारतीय मातीतील तत्त्वज्ञान,विद्या, योग, व धम्म  जगात पोहचवण्याचे काम सम्राट अशोकाने केले. नालंदा, तक्षशिला सारखी विश्वविद्यालय त्याने निर्माण केली. त्याने ८४ हजार स्तूप जंबुद्विपावर बांधले.

राष्ट्रध्वजावरचे अशोकचक्र हे बौद्धधम्मचक्र प्रवर्तनाचेच प्रतिक आहे!
भारताची अधिकृत शासकीय राजमुद्रा ही बौद्धपरंपरेचीच खूण आहे.
राष्ट्रपतीभवनात राष्ट्रपतीच्या आसनामागे दर्शनी जागी ठळक अक्षरात‘धर्मचक्रप्रवर्तन’
असे कोरलेले आहे. आपल्या भारतीय चलनावरील सारनाथचे चार सिंह हे देखील चक्रवर्ती सम्राट अशोकाच्या साम्राज्याची ओळख आहे.

भारताच्या इतिहासात एकच असा 'एकमेव'
 म्हणण्यासारखा कालखंड आहे, तो स्वातंत्र्याचा
 काळ, अतिशय महत्त्वाचा काळ आणि वैभवाचा सुवर्ण
 काळ म्हणता येईल आणि तो काळ म्हणजे मोर्या
 सम्राट अशोकांच्या राज्यकारभाराचा काळ होय.

ह्या भारतीय उपखंडात पहिले धम्मचक्र प्रवर्तन बुध्दाने  सारनाथ येथे केले.....

बुध्दाचे अनुयायी सम्राट अशोक ह्यांनी विजयादशमी या दिनी दुसरे धम्मचक्र प्रवर्तित केले .....

बाबासाहेबांनी ह्याच अशोक विजयादशमीदिन निवडुन तिसरे धम्मचक्र प्रवर्तित केले ......

बाबासाहेबांनी देखील अशोक विजयादशमीहा दिवस धम्मदिक्षेसाठी निवडला.
जगातील सर्वातमोठे अहिंसक मार्गाने केलेले धर्म परिवर्तन... इसवीसनाप्रमाणे ती तारीख १४/१०/१९५६ अर्थात अशोक विजायादशमी....

अशोक विजयादशमीच्या सर्व भारतीयांना मंगलमय शुभेच्छा

भवतु सब्ब मंगलम!!!

अस्सयुजो पुणमी (अश्विन पौर्णिमा)



१. भगवंतानी अश्विन पौर्णिमेच्या दिवशी सर्व अर्हंत भिक्षुंना धम्मप्रचार प्रसारासाठी सारनाथ येथे आदेश दिला

जगद्वंदनीय जगद्गुरू तथागत भगवान बुद्धांनी  धम्मचक्रप्रवर्तन केले आणि विशुद्धी मार्गाचा क्रमशः उपदेश सुरु केला. या उपदेशाला आषाढी पौर्णिमेपासून सुरुवात केली. प्रथम पांच परिव्राजक भिक्षु झाले. त्यानंतर पुन्हा पांच शिष्य मिळाले . यश , गवांपती , विमल ,सुबाहु आणि पूर्णजीत असे एकूण दहा शिष्य भगवंताला मिळाले . त्यानंतर पुन्हा वाराणसीच्या प्रदेशातून पन्नास तरुण भगवंताचे शिष्य झाले. एकूण साठ भिक्षुंचा संघ निर्माण झाला.
भगवान तथागतांच्या संघातील साठही भिक्षु अर्हंतपदाला गेले. भगवंतानी अश्विन पौर्णिमेच्या दिवशी सर्व अर्हंत भिक्षुंना धम्मप्रचार प्रसारासाठी सारनाथ येथे आदेश दिला .
चरथ भिक्खवे चारिकं
बहुजन हिताय बहुजन सुखाय
लोकानुकम्पाय , अथाय , सुखाय
देवमनुसानं , देसेथ भिक्खवे
धम्मं आदिकल्याण मझ्जेकल्याण परीयोसन कल्याण
साथं संव्यजन , केवल परीपुणणं ब्रम्हचर्य पकासेथ !!

भिक्षुंनो , बहुजनांच्या हिताकरिता , बहुजनांच्या सुखाकरिता , लोकांवर अनुकंपा करावयाच्या भावनेने , स्वतःच्या तसेच सत्पुरुषांच्या हितासाठी आणि सुखासाठी भिक्षाटन करीत विचरण करा ! हा धम्म सुरुवातीला कल्याणकारी, मध्य कल्याणकारी आणि अंतिम कल्याणकारी असून अर्थ आणि भावाने परिपूर्ण आहे. अशा या धम्माचा ब्रम्हचर्यव्रत राखून प्रसार करा आणि त्याला पूर्ण प्रकाशित करा.

२. भगवान तथागतांनी अश्विन पौर्णिमेला वर्षावास समारोप केला. 

बौद्ध धम्मात ह्या पौर्णिमेला अनन्यसाधारण महत्व आहे .तेव्हापासून बौद्ध जगतात हा उत्सव साजरा केला जातो.

३. संघ दिवस

   काही लोक ह्या पौर्णिमेला कोजागिरी पौर्णिमा असे म्हणतात परंतु हि कोजागिरी पौर्णिमा नसून अश्विन पौर्णिमा आहे . आणि बौद्ध धम्मात ह्या पौर्णिमेला अनन्यसाधारण महत्व आहे .

" सर्व बौद्ध उपासक / उपासिकांना अश्विन पौर्णिमेच्या हार्दिक हार्दिक शुभेच्छा "

जय भीम ! !! जय भारत !! !!! नमो बुद्धाय !!!

सावध ऐका पुढल्या हाका..




इथला सो कॉल्ड मीडिया अथवा पुरोगामी दलितांचे मूळ प्रश्न कधीच मांडणार नाही. इथले विचारवंत आणि बुद्धिजीवी फक्त चकाचौन्द आणि  विचारांची झालर पांघरून तुम्हाला मोह जाळयात घेऊन स्वतः मोठे होतील. दोनचार दलितांच्या स्वार्थी नेत्या अन चाटु चमच्यांच भलं करतील. आणि पुरोगामी, समाजसेवक, समाजसुधारक असल्याचा गावभर आव आणतील स्वतः ची प्रतिमा प्रतिस्थापना करून मग NGO टाकून करोडो कमवतील. आशा मुखवटे धारी लोकांपासून दलितांनी सावध राहिले पाहिजे. अशा मुखवट्यांना आपण समर्थन देऊन मोठेतर करत नाहीत ना हे तपासलं पाहिजे.

पितळ, #तांबे, अन #सोन ओळखता यायला हवं व योग्य #दिशा स्वीकारायला हव्यात.  नाहीतर हरीहरी (कन्हैया) करत ##नरकेत जावं लागेल. #आठवलं म्हणून सांगतोय.

सो कॉल्ड सवर्ण हा हजारो वर्षापासून सत्ता संपत्ती ज्ञान याचा   पूर्ण लाभ, उपभोग घेतोय. त्याला मिळालेल्या अमर्याद संधीतून त्याने सगळीकडे सत्ता काबीज केली आहे. आज तो develop दिसतोय त्याचं कारण तो पिढ्यानपिढ्या याचा वापर करून संपन्न, तरबेज झालाय. आजही जल, जमीन, जंगल ही याच उच्चभ्रुनची मालकी आहे. दलितांकडे आरक्षण आणि संविधान या पलीकडे काहीही survival साठी आधार नाही. ते ही स्वातंत्र्यापासून आजतागायत अधिक धोक्यात येत आहे. ज्यांची पहिली अथवा दुसरी पिढी आता शिकतेय त्यांची स्पर्धा सर्व संपन्न सवर्ण समाजाशी होऊ शकत नाही. जिथे धर्मांधता, जातबंधु लॉबिंग, खोटे मेरिटधारी विद्वेषी असतील. Step by step evolution and revolution, delvelop नावाचा प्रकार असतो की नाही?

हा सवर्ण दोन्ही तिन्ही चारी बाजूच नेतृत्व आपल्याच हातात ठेवतो. ते समाजवादी, संघवादी, मार्क्सवादी, धर्मवादी, पुरोगामी , कला क्रीडा, ज्ञान राजकारण सगळीकडे यत्र तत्र सर्वत्र आपले नेतृवत उभे करत असतात. आंबेडकरवाद्यांमध्ये देखील हे घुसलेत... आंबेडकरवाद्यांनी दाई आणि माई यातला फरक वेळीच ओळखला पाहिजे.

आंबेडकरवाद्यांनी धार्मिक, वैचारिक, राजकीय प्रतिक्रांती पासून अर्थात सवरणांच्या मुखवट्या पासून आणि आपल्यातील चाटुगिरांपासून सावधान राहिले पाहिजे.

आंबेडकारवादी विचारधारेला धोका या पांचट, गुळचट, बोटचेप्या, घरभेदया,आळशी, घरकोख्या, सोंगाड्या, दिखावू धम्म आचरण, आंबेडकरवादी मुखवट्यापासून देखील आहे.

आंबेडकर व गांधी दोन वेगवेगळ्या विचारधारा ? भाग -०२



भाग -०२

श्रमविभागणी वर आधारलेली चातुर्वर्ण्याची पद्धती ही आदर्श समाज व्यवस्था होती असे गांधीजी मानीत असत. आवर्ण किंवा पंचम म्हणून ओळखल्या जाणाऱ्या अस्पृश्यांची गणना क्षुद्र या चौथ्या वर्णामध्ये करणे योग्य होईल असे त्यांना वाटत असे. मूळच्या चार वर्णांचे तुकडे पडून चार हजार जाती झाल्या कारण जात धर्म धिष्टित असते, तर वर्ण गुण आणि कर्मावरून ठरतो. चार वर्गांच्या व्यवस्थेमध्ये विषमता नाही, तर समानता आहे. कारण ही चारी वर्ण ही एकाच विश्वव्यापी पुरुषाच्या देहाचे चार अविभाज्य आहेत असाही ऋग्वेदातील पुरुष सुक्तातील ऋचेचा गांधीजी अर्थ लावीत असत. चतुवर्णचे पुरस्कर्ते भगवत्यागीतेतील चौथ्या गुणकर्म विभागनी: हे श्रीकृष्णाचे वचन नेहमी ते उधृत करीत असत. 【संदर्भ संदर्भ एम.के गांधी भगवद्गीता १९८० पृष्ठ क्रमांक १२३, १२४】

गीता म्हणजे अमृत, त्यातील श्लोक म्हणजे प्राणवायु, गीता म्हणजे कल्पवृक्ष तिची श्रद्धापूर्वक पठण व मनन करावे असे गांधीजी सांगत असत.

गांधीजींच्या मते आपल्या काळात खऱ्या अर्थाने वर्ण आढळत नाहीत. वर्ण म्हणजे सहभोजन वरील आणि आंतरजातीय विवाह वरील निर्बंध एवढाच त्यांचा मर्यादित अर्थ उरलेला आहे. वर्ण म्हणजे कार्याची विभागणी. त्यामुळे वर्णव्यवस्था ही केवळ हिंदू धर्म पुरती मर्यादित नसून ती जगात सर्वत्र आढळते आणि कोणत्याही काळात ती टिकते. या अर्थाने वर्ण व्यवस्थेसाठी प्राण देण्यासही माणसाने तयार असावे असे गांधीजींना वाटत असे. मुमुक्षु म्हणजे समाजाचा सेवक. आपली कर्तव्य म्हणजे समाजाने सोपवलेले कार्य ते केल्यास माणसाला मोक्ष मिळू शकतो असे गांधीजींचे मत होते.

ते म्हणत माझ्या मते वर्णाश्रमाच्या प्रश्नाचा धार्मिक दृष्ट्या विचार करताना शंभुकाच्या सारखी उदाहरण देऊ नये. 【संदर्भ एमके गांधी पुस्तक हिंदू धर्म १९७८ पृष्ठ क्रमांक ५६】


१९२७ साली महाड सत्याग्रहा संबंधी लेख आपल्या बहिष्कृत भारत वर्तमानपत्रात लिहिताना गीतेचा आधार घेणाऱ्या आणि श्री कृष्णाचा उल्लेख परमात्मा भगवंत अशा शब्दात करणारे डॉक्टर आंबेडकर यांची श्रीकृष्ण विषयी तसेच गीते विषयाची मते कालांतराने पार बदलली. २४ सप्टेंबर १९४८ रोजी मद्रास येथे केलेल्या भाषणात त्यांनी वेद व गीता हे ग्रंथ खोडसाळ व बाष्कळ असल्याचे आपले मत दिले. त्यामुळे सर्वत्र खळबळ उडाली डॉक्टर आंबेडकरांनी हिंदूंचा धर्मग्रंथ त्यांची निंदा-नालस्ती केली म्हणून ठीक ठिकाणी जाहीर सभा घेऊन निषेधाचे ठराव मंजूर करण्यात आले. आंबेडकर वाड्मयाच्या तिसऱ्या खंडात भगवद्गीता विषयी निबंध या मथळ्याखाली डॉक्टर आंबेडकर यांची अप्रकाशित टिपणी छापलेली आहेत. पृष्ठ क्रमांक ३५७ ते ३८०. या टिपणात भगवद्गीता ही बायबल कुराण किंवा धम्मपद याप्रमाणे धर्मग्रंथ नाही तसेच तो तत्वज्ञानावरील प्रबंध ही म्हणता येणार नाही असा डॉक्टर आंबेडकरांनी अभिप्राय दिला आहे. गीतेत श्रीकृष्णाने युद्धाचे आणि त्यातील हत्येचे तात्विक समर्थन केले आहे. आत्मा अमर असतो आणि शरीर हे नष्ट होते असे सांगून युद्ध आणि त्यांच्या हत्या यांच्यामुळे पश्चाताप करण्याची किंवा लाज वाटण्याचे कारण नाही असे कृष्ण सांगतो असे डॉक्टर आंबेडकरांच्या मते गीता प्रतिपादन करते.

खुनाचा आरोप असलेल्या अशिलाच्या वतीने खटल्यात श्रीकृष्ण बचाव पक्षाचे वकील म्हणून समजा आज न्यायालयात उभा राहिला असता आणि त्याने भगवत गीतेत केली आहे तसेच हत्येचे समर्थन केले तर त्याला वेड्याच्या इस्पितळात धाडले जाईल हे निसंशय. डॉक्टर आंबेडकरांचे ही टिपणी ४३ वर्ष अप्रकाशित राहिली तरी १९४४ साली त्यांनी एका सभेत भगवद्गीता यांच्यासंबंधी पुणे येथे जाहीर भाषणात वेदांची निर्मिती ही एक वेड्या व मूर्ख लोकांची कार्य आहे असे उदगार काढले होते, तसेच वर्णाश्रमाच्या स्थर्यासाठीच गीता सांगितली गेली असेही ते म्हणाले होते ही वस्तुस्थिती लक्षात घ्यावयास हवी.  【पुस्तक कित्ता पृष्ठ क्रमांक ५४】

श्रीराम आणि शंभू काशी त्याचा शिरच्छेद कसा व का केला ही कथा डॉक्टर आंबेडकरांनी रामाचे कोडे गर्डन्स ऑफ राम उलगडून दाखवताना सांगितला आहे.【खंड ४ पष्ट ३३२】

क्रमशः

Wednesday, 10 October 2018

आंबेडकर व गांधी दोन वेगवेगळ्या विचारधारा ? भाग -०१



भाग -०१

ज्याप्रमाणे कस्तुरबाई गांधी व लक्ष्मी यांच्यामध्ये सापत्नभाव आहे. त्याप्रमाणे महात्मा गांधी व अस्पृश्यता यांच्यामध्येही थोडासा सापत्नभाव आहे असे म्हणावे लागते. कारण ते जितका खादी प्रसार व हिंदू-मुस्लिमांचे ऐक्य यावर भर देतात तितका अस्पृश्यतानिवारण यावर देत नाहीत. तसा जर त्यांनी दिला असता, तर ज्याप्रमाणे काँग्रेसच्या बाबतीत सुता वाचून मत नाही असा त्यांनी हट्ट धरला त्याप्रमाणे अस्पृश्यतानिवारणा वाचून काँग्रेसमध्ये शिरकाव नाही असाही आग्रह त्यांनी धरला असता. असो. जिथे कोणीच जवळ करीत नाही तेथे महात्मा गांधींनी दर्शवलेली सहानुभूती काही कमी नाही. 【संदर्भ मा.फ गांजरे संपादक पुस्तक डॉक्टर बाबासाहेब आंबेडकरांची भाषणे खंड २ १९७४ पृष्ठ क्रमांक २】

अस्पृश्यता निवारणाचा गांधीजींनी आग्रह धरला तरी तो प्रश्न त्यांना स्वराज्यप्राप्तीचा तसेच हिंदू-मुस्लिम इतक्या इतका निकडीचा वाटत नव्हता, अशी तक्रार एकटे आंबेडकरच करीत होते असे समजण्याचे कारण नाही. कर्मवीर विठ्ठल रामजी शिंदे यांच्या सारखा सवर्ण हिंदू तील करता समाज सुधारक ही गांधीजींना याबद्दल बोललावीत होता, हे लक्षात घ्यावयास हवे. २५ नोव्हेंबर, १९२४ रोजी विठ्ठल रामजी शिंदे यांनी गांधीजींना धाडलेल्या पत्रात लिहिले होते. तुमच्या हृदयात प्रथम स्थान खादिला, हिंदू-मुस्लिम ऐक्याला दुसरे आणि अस्पृश्यता निवारणाचा तिसरे स्थान आहे. 【संदर्भ म. प. मंगुडकर आणि इतर संपादक पुस्तक धर्म जीवन व तत्त्वज्ञान महर्षी विठ्ठल रामजी शिंदे १९७९ पृष्ठ क्रमांक ६६३ ते ६६५】

१९०६ सालापासून डिप्रेस्ड क्लासेस मिशन सोसायटीचे संस्थापक विठ्ठल रामजी शिंदे जातिव्यवस्थेमुळे अस्पृश्य समाजावरील होणारे अन्याय तसेच हिंदू समाजातील विषमता दूर करण्याच्या दृष्टीने प्रयत्न करू लागले होते. त्याच वर्षी स्थापन झालेल्या मुस्लिम लीगने अस्पृश्य समजल्या जाणाऱ्या जाती हिंदूंपेक्षा वेगळे असून विधानमंडळातील जागांचे वाटप हिंदू व मुसलमान यांच्या लोकसंख्येतील प्रमाणावरून करताना अस्पृश्यांची गणना हिंदूंमध्ये करू नये असे म्हणण्यास सुरुवात केली. या याचा अर्थ व दूरगामी परिणाम लक्षात घेऊन काही सवर्ण हिंदू नेते अस्पृश्योद्धाराचे भाषा करू लागले.

गांधीजींनी अस्पृश्यता निवारण करण्याचे प्रयत्न केले ते सत्याग्रहाच्या मार्गाने नव्हे तर स्पृश्यांचे केव्हा ना केव्हा तरी हृदय परिवर्तन होईल अशी आशा बाळगून त्यासाठी दीर्घकाळ थांबण्यास गांधीजी तयार होते.

आपण हिंदू आहोत एवढे म्हणणे गांधीजींना पुरेसे वाटत नसे तर आपण सनातनी हिंदू आहोत असा ते दावा करीत असत. आपली वेदांवर, उपनिषदांवर पुराणांवर आणि रामायण व महाभारत यांसारख्या हिंदूंच्या धर्मग्रंथांवर श्रद्धा आहे; त्यामुळे अवतार आणि पुनर्जन्म या संकल्पना आपल्याला मान्य आहेत, असे गांधीजी जाहीर रीत्या म्हणत असत. गोरक्षणावर माझा विश्वास आहे, मूर्तीपूजेवर माझी श्रद्धा नाही असे नाही, असेही गांधीजी म्हणत असत 【संदर्भ म. गांधी हिंदूधर्म १९७८ पृष्ठ क्रमांक ९】

१९२१ ते १९४७ या काळात महात्मा गांधींच्या वर्ग जातिव्यवस्थेबाबत चे मतांमध्ये हळूहळू बदल होत गेले. आरंभी सहभोजन व आंतरजातीय विवाह करणे हे अस्पृश्यता निवारण्यासाठी आवश्यक नाही असे गांधीजी म्हणत असत. आपल्या आश्रमात दुधा भाई हे अस्पृश्य इतर अश्रमास यांबरोबर बसून भोजन करीत असला तरी आपण असे व बाहेरच्या कुणालाही त्याचे अनुकरण करण्याची शिफारस करणार  नाही. मग आपल्याला कोणी ढोंगी म्हटले तरी चालेल असे असहकार आंदोलनाच्या काळात गांधीजी सांगत असत. 【संदर्भ एमके गांधी हिंदूधर्म १९७८ पृष्ठ क्रमांक १०३ ते १०५】
बॅरिस्टर आंबेडकरांच्या धर्मांतराच्या घोषणेंनंतर मिस्टर गांधी म्हणाले होते की आंबेडकरांनी हिंदू धर्मग्रंधांचा अभ्यास करावा. अस्पृश्यता  आता उरली नाही असे मत गांधींचे त्यावेळी होते. बॅरिस्टर आंबेडकर १९२४ ते १९३५ पर्यंत गांधी व हिंदू धर्म यावर जहरी टीका करत नसत. एव्हाना काळाराम मंदिर प्रवेशावेळी सत्याग्रहाचा गांधींची तसबीर सभा मंडपात होती.

पण हळू-हळू आंबेडकरांच्या लेखनाची व भाषणाची धार वाढत होती. गांधी व वेद, पुराण, गीता, वर्णाश्रम यावर अनेकदा जाहीर कडवी मुद्देसूद टीका आंबेडकरांनी केली आहे. 【What gandhi and congress done with untouchables? Anhilation of caste. Riddles in Hinduism.】

या उलट कालांतराने बॅरिस्टर गांधींना स्वतःमध्ये बदल करावे लागले. सहभोजन व आंतरजातीय विवाहाबाबत ते सकारात्मक झाले.

यात मला आंबेडकरांचा द्रोष्टेपणा, कालसुसंगतपणा, जाणवतो. आजमितीला आंबेडकर आर्थिक, सामाजिक, राजकीय रित्या किती काल सुसंगत आहेत हे सांगावयास नको. आंबेडकर आज सर्वव्यापी आहेत ते त्यांच्या बुद्धिमत्तेच्या जोरावर. या पुढेही कालसुसंगत ते टिकेल.

क्रमशः

Sunday, 30 September 2018

शबरीमला मंदिर प्रवेश






धर्म म्हणजे सत्य आणि(अथवा) नीती फार -फार तर जीवन जगण्याची कला, मार्ग. या पलीकडे मला धर्माचं महत्व  अथवा गरज वाटतं नाही.

जो धर्म पशूला माता आणि माणसाला अस्पृश्य मानतो. ज्या धर्माचे धर्मग्रंथ व्यभिचार, बळजबरी, बहिपत्नीक, बहुपती आणि वर्णव्यवस्थेचे चे लागूनचालन करण्यादंग असतील. दांभिकता, हिंसाचार,अंधश्रध्दा पूरक भाकड कथांनी जे ओतप्रोत भरलेले असतील.

त्या धर्मात, समाजात सतिप्रथा, विधवा विवाह बंदी, बालविवाह, हुंडाप्रथा, हुंडाबळी, स्त्री-भ्रूणहत्त्या, बलात्कार, केशवपन, मंदिर बंदी,देवदासी, पडदा प्रथा, ऑनर किलिंग...इत्यादी असंण म्हणजे नवल नाही. यालाच ते संस्कृती असं म्हणत असावेत बहुदा?

मंदिर प्रवेश मग तो स्त्रियांचा असो अथवा दलितांचा तो काही देवाच्या भेटीचा अट्टाहास मुळीच नाही. स्त्री-पुरुष हा भेद करणारे हे कोण देवाचे ठेकेदार लागून गेले.

माणूस म्हणून सगळे समान आहेत हे सांगण्यासाठी म्हणून शनिशिंगणापूर, हाजी अली दर्गा, आणि शबरीमला मंदिर प्रवेशाचा न्यायालयीन लढा..

सर्वोच्च न्यायालयाने शुक्रवारी पुरुषी अहंकार, पुरुषसत्ताक व्यवस्था, धर्माचा कोप, भ्रामक अंधश्रद्धा या सर्वांना वेसण घातली म्हणून न्यायपालिकेचे अभिनंदन करावे तितके कमीच.

मूळ मुद्दा हा मानसिकता बदलण्याचा आहे.
स्त्रीस माता, अम्मा, पूजनीय मानायचे..मूर्त्यांची पूजा अर्चा करायची आणि खऱ्या खुऱ्या स्त्रीला तिच्या स्त्रीत्वाचा अविभाज्य भाग असलेल्या शारीरिक नैसर्गिक बदलास मात्र अपवित्र मानायचे?

ज्या पासून आपला जन्म होतो ते अपवित्र मानलं तर आपण कोणत्या अंगाने पवित्र ठरू बरे?

पुरुषप्रधान मानसिकतेचं हा कावेबाजपणा आणि हेतुपुरस्कर केलेला दुटप्पीपणा धर्माच्या  नावाखाली सुरू होता. तो धार्मिकभिती व कोप या नावाखालीही आजतागायत चालवला गेला.

आज समाजाची मानसिकता व प्रौढता बदलत आहे सामाजिक जाणिवा बदलत आहेत त्या अधिक प्रगल्भ व्हाव्यात. अधिक विज्ञान व मानवतावादकडे जाव्यात हीच कामना..


धन्यवाद...!

Thursday, 30 August 2018

विचार..परिवर्तन..मध्यम मार्ग

विचार..परिवर्तन..मध्यम मार्ग





जर आपला विरोध रक्षाबंधन ला असेल तर मग मंगळसूत्र, जोडवे, फेरवे, बांगड्या,नथनी, झुमके,बुरखे, पडदा, टिकल्या, पुरुषांचे गंडे, दोरे, जानवे, करगोटे, शेंड्या, टाकल्या, टोप्या, फेटे, झेंडे, नाव ,आडनाव, मंत्र, जप,तप, आराधना, नमाजी, वंदना, जात,धर्म, या गोष्टींना देखील आपला विरोध आहे का..?

प्रत्येक गोष्ट चिकित्सक बुद्धीने व विज्ञानाच्या कसोटीवरच आपण स्वीकारतोय का? येथील समाजमन प्रबोधन, टीका अन चिकित्सा समजून घेण्याइतक्या मानसिक प्रगल्भ अवस्थेत आहे का?

आईने अथवा ताईनेच का जेवण तयार करावं...? बापानी, मुलांनी पुरुषांनी पण एखादी भाजी, भाकरी पोळी अथवा भात तरी  करावा ना?

भावानेच का मित्रांसोबत फिरायला जाव..दिवस रात्र मुलानेच का हुंदडावे?
त्यालाच का फिरण्याचे व मित्र-मैत्रिणी ठेवण्याचे स्वातंत्र्य?

तिने सुद्धा जाव की मित्र-मैत्रिणी सोबत.. फिरायला ?
तु समजुन घे. तुला लोकांच्या घरी जायचं आहे.. तु अशी रहा अन तू तशी रहा...सगळे नियम अन संस्कृती तिलाच का?

मग त्याने का नको समजुन घ्यायला? तिला ८-१० हजराचा मोबाइल आणी त्याला २०-५० हजाराचा चा मोबाईल हे चालतं का आपल्याला ? ती हुशार असुन D.Ed ला तो ढ असुन पैसे भरून इंजिनियरींग ला...का..?

आपला विरोध कुणाला? रक्षाबंधनला, हिंदू संस्कृतीला, अंधश्रद्धेला, हिंदुत्वाच्या राजकारणाला, अर्थकारणाला,  समाजकारणाला, वर्णव्यवस्थेला, जातीयुक्त अर्थकारणाला..?  की विरोधासाठी विरोध... विरोध करणे थांबवायचे की नाही? विरोध करून अन मन दुखवुन, कायदे अन क्रांत्या करता येतील. पण समाजाचं मन, विचार बदलण्यासाठी परिवर्तन घडवता येईल का? गावा-गावात घरा-घरात पोहचण्यासाठी बुद्धांचा प्रज्ञा, शील, आणि करुणा हा उपदेश अवलंबावा लागेल का?
आपण धर्म या संकल्पनेचे विरोधक आहोत की समर्थक? धर्माचा फायदा काय ? धर्म म्हणजे काय? त्याची गरज काय? महत्वाचे काय विज्ञान, मानवतावाद की धर्म?


 सहिष्णुता, एकोपा, सर्वसमावेशकता कशी नांदेल मग? भारतीय लोक उत्सव प्रिय आहेत. असे सण मग साजरे करू नये का? ज्या सणात जात पात , अंधश्रद्धा अडवियेत नाही. (असे सण असतात का?) त्या प्रकारचे सण देखील राबवू नयेत का?

त्यात बहूसंख्य समाजाच्या संस्कृती, चालीरीती अन परंपरांची छाप इतर समाजावर कळत नकळत पडणारच...कधी-कधी तर फरफट अथवा द्विधा स्थिती होणार..

धर्म माणसाला श्रद्धा ठेवण्यास भाग पाडतात. अंधश्रद्धेचे मूळ हे  श्रद्धा व धर्म आहेत. मग कुणाला डुक्कर निषिद्ध तर कुणाला गाय पवित्र...कुणी आंब्याची पान वापरणार तर कुणी पिंपळाची...कुणी नमाज पडणार, कुणी प्रार्थना करणार, तर कुणी त्रिसरण पंचशील म्हणणार...आमचे भिक्कु, तुमचे साधू आणि त्यांचे फादर अन मौलाना असणार..


लय कठीण हाय भाऊ..समता समानता राबवणं...तारेवरची कसरत अस्तिया...

माकडांच्या हाती कोलीत पडलं तर मग सगळीच वाट...स्वातंत्र्य लगेच स्वैराचार होऊन बसेल... बुद्धांनाही आपलं ज्ञान सामान्यांना सांगावं की नाही ही द्विधा अवस्था झाली होती. नाहीतर पालथ्या घड्यावर पाणी दुसरं काय.?

क्रांत्या नका करू. परिवर्तन करा.. ते अधिक स्तिर , अहिंसक असतंय...

आपण विचार करण्यास प्रवृत्त व्हावं या दृष्टीने हे प्रयत्न...मी त्याविचारांचा समर्थक अथवा विरोधक असेनचं असं नाही. वेगवेगळी मत मांडावी ऐकावी त्यानं प्रगल्भता येते. कुणी काय स्वीकारावं आणि काय नाकाराव हा प्रत्येकाच्या सद्सत विवेक बुद्धीचा निर्णय असावा. कट्टरवादीविचारांचा, हिंसेचा मात्र आपण कायम विरोध करावयास हवा...
संस्कृती, रूढी, धर्म अन परंपरा या कायम बदलत राहतील. त्या काल्पनिक असतात अनेकदा.

भूमिका निर्णय बदलत राहतील काळानुरूप कारण उत्तम काय ते स्वीकारत जावं.

By the way this is the era of the technology and science...We need to talk about it. We need to talk socio-political-technical discourse .

Remember Nothing is the pemenant , Permenan is the *CHANGE*

Thursday, 16 August 2018

प्रेमळ गॅलरी...आठवणींची

प्रेमळ गॅलरी...आठवणींची
प्रेमळ गॅलरी...आठवणींची


काल फोनची रिंगटोन वाजली अन काळजात धस्स झालं...

बेडरूम मधुन हॉल पर्यंत धावतच आलो...फोन आणि माझ्यातल अंतर मला अतिशय वेगानं कापायचं होत. त्याच थोड्याशा वेळात मनाचा कालवा झाला होता अन मी फोनजवळ पोहचण्याआधीच एव्हाना माझं मन सुसाट वेगाने मोबाइल पर्यंत पोहचंल होत.

डिस्प्ले स्क्रिन वर My Jaan नाव दिसलं.. क्षणभर थबकलो....दुःख, आनंद, उत्साह, राग, प्रेम सगळं काही कसं एकदाच दाटून आलं होतं...पण तो फोन कधीही न येण्यासाठीचा आला होता...तशी पूर्व कल्पना आली होतीच मला...मला तो कॉल मिस नहूता करायचा...खरं म्हणजे मला तर तिलाही मिस नव्हतं करायचं पण...? सगळं काही आपल्या हातात नसतं.. Destiny की काय म्हणतात त्याला...असं ती म्हणायची.

चार्जिंगचं वायर काढलं आणि मोबाईल मी कानाला टेकवला. एव्हाना माझा जीव एका कानामध्ये एकवटला होता. मला साठवून ठेवायचं होतं..ते सगळं काही...पुन्हा कधीतरी एकांतात कुरवाळण्यासाठी....दुसरा काय पर्याय असतो..?

आवाज तोच पण आज त्याला धार होती. लग्न ठरलंय माझं...माझ्या कानात शिसव ओतलं...हे अपेक्षित असूनही...डोळ्यापुढे क्षणभर अंधार झाला...मी सावरलं स्वतःला अन बाजूच्या सोफ्याचा आधारघेत भिंतीला टेकून फरशीवर बसता झालो.

माहितीये लग्न ठरलंय तुझं. मी अभिनंदन नाही केलं मला ते षंढ झाल्यासारखं वाटलं असतं. त्यानंतरचे शब्द फक्त माझ्या कानावर आदळत होते. पण मला काही पुढे ऐकू आले नाही...काही आठवत ही नाही... पुरुष रडतात की नाही मला माहित नाही..पण मी तो मार्ग पत्करला होता...

आता फोन नावाला कानाला होता...डोळे नुसतेच वाहत होते. डोळ्यांपुढून सगळी चलचित्र सरकत होती.


माझा मोबाइल नंबर तिने केव्हाच डिलीट केला होता..आठवणींची गॅलरी तिने खाली केली होती. तिच्या मनावरचं माझं साम्राज्य नाकारलं होतं.

जवळ येतांना कवेत घेतांना जातीची उतरंड आणि अस्पृश्यता कधी आड आली नहूती...पण लग्न.... ?दोन समाजात होत असत आणि इथंच घोड आडल होत.

खरंच असं सगळंकाही क्लिअर करतायेत का? ज्यावर प्रेमकेलं त्याची भीती तिला वाटतं असेल का..? तिला हे सगळं विसरून नवीन आयुष्य जगायचं होतं. खरंच असा भूतकाळ तोडून नवीन होता येत का?
तिच्या भविष्यात मला कुठेच जागा नसेल. एव्हाना तिच्या भुतकाळातूनही ती मला क्लिअर करत होती. सिक्युअर लाईफ, उज्जवल भविष्य, सुखांचा बाजार हवा होता तिला त्याच प्रेमात ती माझं प्रेम विसरली असावी..?

सोडून चालली याचा मुळीच राग नाही आला. माझा विश्वास तोडला त्याचा राग आला. माझंच प्रेम कुठेतरी कमी पडलं याचा मनस्वी खूप तिरस्कार केला मी स्वतः चा....

मी तुला कधीच त्रास देणार नाही. इच्छा झाली तरी msg , call करणार नाही. तू मला हवी होतीस हाच माझा स्वार्थ होता. तुला त्रास देण्याइतका मी कधीच स्वार्थी नहूतो.

फक्त तुझ्या आठवणीनं कळ आली काळजात...


टीप :  शब्द माझे भावना तुमच्या..

Monday, 6 August 2018

पुरुषांच्या गावी*

पुरुषांच्या गावी*


पुरुष या शब्दातच तुम्हाला rouf पणा जाणवला असेल... तर ते संस्कार आपल्या मनावर समाजाने अन भाषेने जाणते-अजाणतेपणे केलेले आहेत.

विवाह करण्यासाठी तर पुरुष मुलगा हा त्या मुली पेक्षा कायम उजवाच असला हवा ?
तो अंगकाठीने तिच्याहुन उजवा हवा, शिक्षणाने, अन मुख्य म्हणजे आर्थिक रित्या मुलीहून सक्षम हवा आणि असं जर नसेल तर मग तो जोडा, जोडपं एकमेकाला अनुरूप नाहीत हा सढळ शेरा हमकास मारला जातो.

या पुरुष सत्ताक संस्कृतीने जस स्त्रियांचं कायम दमन आणि शोषण केलंय. त्याच प्रमाणे पुरुषाला पुरुषत्वाचा गोंडस ठेकेदार बनवून त्याला माणूस म्हणून नाकारलय. त्याला कायम जबाबदर्यांच्या ओझ्याखाली ठेवलंय. या जबाबदाऱ्या अनेकदा त्याची मानसिक, शारीरिक आणि आर्थिक पिळवणूक करणाऱ्या असतात. त्यात कहर म्हणजे त्यात त्याला व्यक्त होण्याचं, भावुक होण्याची जणू परवानगीच समाजाने नाकारली आहे.

भावना प्रधान पुरुष, अथवा हळवा पुरुष, सुख दुःखात रडणार पुरुष हा बायल्या असतो असे म्हणून त्याला डिवचणारे अनेक नकाबपोश लोक असतात.

दिखाऊ बडेजाव, पुरुषी अहंकार पोसण्याच्या नादात आणि आपल्याला कुणी बायल्या म्हणू नये व वेगळं पाडू नये या सामाजिक भीती आणि दडपणाखाली ते स्वतः च बेडकाचा बैल होण्यासाठी फुगत राहतात.

तो भाऊ असो, नवरा असो, नाहीतर बाप असो.... तो म्हणजे हक्काचा  security guard असतो.

अनेकदा त्याची हे सगळं सांभाळता-सांभाळता त्रेधा-तिरपिट उडते. संकटांत तो मानसिकरित्या खरंतर पोखरला जातो. बाहेरून दिसणारा पुरुष काठिण्यरुपी कंकाल बनतो. म्हणून शेतकरी, बिझनेसमन पुरुष आत्महत्त्या करतात; त्या प्रमाणात स्त्रिया नाही.
आत्महत्त्येचं प्रमुख कारण हे नैराश्य असतं...संकट नाही.

शरीरसबंधात तर त्यांची अशी हालत असते की मुक्याला बुक्यांचा मार...भारतात पुरुषांना sex वर्धक गोळ्या आणि टॉनिक खपाचे प्रमाण उगाच प्रचंड नाही. वर्तमान पत्र, रेल्वे स्टेशन आणि भिती-भिंतीवर नाहीतर इतक्या जाहिराती खप असल्याशिवाय आहेत काय?


आपला प्रवास हा मुला पेक्षा मुलगी बरी उजेड देते दोन्ही घरी.. असा असू नये...कारण त्यात पुन्हा तराजू मुलींचे उदात्तीकरण करण्याकडे झुकतो.
आपली घोषणा ही मुलगा-मुलगी एक समान दोघांनाही शिकवू छान अशी असावयास हवी.

धन्यवाद..!

Sunday, 24 June 2018

भारत स्वच्छता अभियान

भारत स्वच्छता अभियान



FIFA वर्ल्ड कप, जपान विरुद्ध कोलंबिया, ठिकाण: Mordovia Arena, रशिया येथे सामना झाला. सामना जपान ने २-१ ने जिंकला देखील त्यानंतर जपानी प्रेक्षकांनी संपूर्ण staddium मध्ये पडलेले disposaal अवघ्या ३० मिनिटांत उचलून मैदान स्वच्छ केलं. मजेदासर गोष्ट म्हणजे जपानने असंच मागच्या FIFA वर्ल्ड कप वेळीही केलं होतं.तेव्हा तर त्यांचा संघ सामनाही हरला होता.
.
मुद्दा हा की जपान हे करू शकतं आणि ते देखील परदेशात. कसं?
कारण स्वछता ही स्वछ विचारातून, संस्कारातून साकार होत असते.स्वछता ही परदेशातही दिसते त्यातून तुमची मानसिकता साकार होते.

त्यासाठी देशभक्तीची, जाहिरातबाजीची लेबल चिटकवून होत नाही. नाय म्हणजे माँ गंगा ने बुलाया म्हणत गंगा सफाईचे 2958 करोड साफ केलेत. दुसर्याच्या दारात कुत्रे हगवणारे, सरकारी कार्यालये आन बिल्डिंचे कोपरे पानखाऊन पिचकाऱ्या मारुन भरणारे आहेत आपल्या देशात.

स्वछ भारत बोंबलून होत नसतो हे चायघाल्या मोद्रीच्याना कळायला हवं. झंडूराष्ट्र निर्माण करू म्हणणारे देशातील हाफचड्डी गॅंग असो नाहीतर फशीवसेना असो या मोठ्या संघटना स्वच्छ भारत ठरवलं तर प्रभावीपणे राबवू शकतात.

परंतु परदेशात जाऊन चमचे चोरणार्यांच्या देशात देशभक्ती ही एखाद्या गरीबाला तांदूळ चोरल्या कारणाने रस्त्यावर ठार मारुन सिध्द होते. हागरंग दल आणि विश्व झंडू परिषदेचं सदस्य होऊन प्रेमी युगल आणि मुस्लिमांना mob lynching  करणारे हे आतंकवादी संघटन देशप्रेमी ठरतात.?

Footpath वर माणसं चिरडणाऱ्याची लोक हित faan असतात. Sunny leone ला सर्वाधिक पाहणारे हेच लोक स्त्रियांना बुरखा घालायला अन राजवाडी पदर घ्यायला सांगतात.

येथे भोतमांगोच्या बायको अन मुलीच्या मायअंगात भर दिवसा सगळ्या गावासमोर लाकडी बांबू अन सळया टाकल्या जातात. अन क्रूर थट्टा म्हणजे न्याय मागता मागता 20 वर्षाने भोतमांगो मरतो पण न्याय मिळत नाही. मात्र अपराध करणाऱ्यांच्या शोभा यात्रा निघतात तेव्हा ह्यांचा धर्म अन न्याय कुठे जातो कोण जाणे. रोहित वेमुलाला येथे फास घ्यावा लागतो. आखलाख ला दगडाने ठेचून मारले जाते.
अशी मानसिकता असणाऱ्या देशात स्वच्छता ती काशी येणार..?????????
.
म्हणून येथिल डोक्यातली घाण साफ झाल्याबिगर स्वच्छता येथे येणार नाही. माझा देश महासत्ता बनवण्यासाठी हे नितांत गरजेचे आहे.

होय येथे भारत स्वच्छता मोहिम काढावी लागेल.

प्रबुद्ध भारत 🇮🇳

Friday, 22 June 2018

T.V पाहणं बंद कराव. का?





T.V चित्रपट आपल्याला मानसिक गुलाम तर बनवत नाहीत ना?
अंधश्रद्धा आणि कुसंस्काराची पेरणीसाठी तुमच्या घरातील TV तर जबाबदार नाही ना?

कारण साधारणता ९०% हुन अधिक हिंदी/मराठी सिरीयल विवाहबाह्य संबंधांवर बनवलेल्या असतात. त्यात भडक अंगप्रदर्शनाची फोडणी असतेच. प्रेक्षकांना हे आवडतं म्हणून नाही, तर प्रेक्षकांची चव बिघडावी म्हणून असतं हे सगळं. कळत न कळत विवाह बाह्य संबंधांना हवा देण्याचं अन असली भंपक संस्कृती संस्कार समाजात पेरण्याचं काम येथील (so called) उच्चभ्रू  मीडिया करत असतो.

थोतांडाचे राशिभविष्य, अन बिनकामाच्या राजकीय बातम्या ज्या सरकार, धर्म व त्यांच्या चमच्यांच्या पुरस्कृत असतात.

अंधश्रद्धांनी ओतप्रोत भरलेल्या पौराणिक काल्पनिक कथा आणि रुढींच वारेमाप उदात्तीकरण असतंं. इथला प्रेक्षक बिनडोक व्हावा, धार्मिक गुलाम व्हावा,  व कट्टरतावादाकडे वळावा. या व्यवस्थेचा मानसिक अंकित गुलाम बनून राहावा यासाठी इथला print आणि electronic मीडिया कार्यरत असतो.

इथला मीडिया धनदांडग्यांचा अन सत्तेचा बटीक झाला आहे. तो सामान्यांच्या समस्या दाखवत नाही. त्यांच्या समस्यांना वाचा फोडत नाही. त्यांची व्यथा मांडत नाही. दाखवलेच जर चेहरे तर ज्यांच्यावर अन्याय झाला त्यांचेच दाखवतात व सहानुभूती मिळवतात. अन्याय करणाऱ्यांचे, दलालांचे चेहरे हे कधीच दाखवत नाहीत. सरकार दरबारी न्यायासाठी लढत नाही. लोकशाहीचा हा खांब केव्हाच पोकळ झालाय.

HMT चे निर्मात्याची बातमी न दाखवता बाथटब मध्ये मारणाऱ्या नाटिसाठी दोन दिवस विधवा विलाप दाखवणारा हाच तो मीडिया..
.
परदेशी अक्षय कुमारला देशभक्त म्हणणारा.. अन त्याचे चित्रपट tax free करून राजकीय पोळी भाजणारे..सामान्यांच्या समस्या मांडणाऱ्या काला चित्रपट मात्र चित्रपटगृहातून काढून टाकतात.

सराफ, बेरडे, कुलकर्णी, जोशी, कदम, अन गणपती आणणारा भाऊ कदम अशी चित्रपट industry आहे. हे सामन्याचे चित्रपट कसे दाखवणार..
.
घडी-घडी दही हंडी, गणपती, दिवाळी सारखे सण चित्रपट मालिकांत दाखवणारे कधी आंबेडकर जयंती का दाखवत नाहीत हाही विचार केला पाहिजे.

Sunday, 13 May 2018

I wanna grow old with you..



अभिमान  आणि  अहंकार  यात  फारसे  अंतर  नाही.
ती  इतके  सोबत  राहतात  कि  अभिमानाची  आणि  अहंकाराची
अगदी  सहज  सरमिसळ  होते.
.
त्याने  माझा  अभिमान  दुखावला?
 मी  त्याला  शरण  जाणार  नाही..
खरं म्हणजे हि  शरण  वगैरे  जाण्याची  भाषा  युद्धात  वगैरे  चालते..
प्रेमात  नाही.
.
प्रेमाचे  कोवळे  ऊन  घरंगळत  खाली  उतरावे  आणि
संसाराचं  उन्हात  न्हाऊन  तावून  निघावे
त्यात   सावली  सारखी  साथ  सोबत  निभवावी
.
त्या  रख-रखत्या  उन्हा  नंतर  पुन्हा  सावली  येणार  आहे
पण  ती  संध्या  काळची  असेल ..
.
चेहर्या  वरती  त्या  उन्हाचे  खुणा  स्पष्ट  दिसतील
त्याला  अनुभवाचे  नाव  असेल.
.
संध्या काळी  पुन्हा  ऊन  असेल  पण  ते  अगदी  प्रौढ
अनुभवातून  आलेले . शांत  असेल ..त्यात  सकाळच्या
कोवळ्या  उन्हाची  नाजूकता  चंचलता  अधीरता  नसेल ..
.
आयुष्याच्या संध्यकाळानंतर पुन्हा  चिरनिद्रा
नवी  स्वप्नासाठी नव्या  प्रवासा साठी..
नव्या  पहाटेच्या  प्रतीक्षेत  रात्र  सरेल ...
.
नवीन  कोवळया उन्हासाठी

Saturday, 21 April 2018

महाभियोग

महाभियोग

न्यायाधीशांच्या महाभियोगा संबंधी


भियोगाचा इतिहास

यापूर्वी सर्वोच्च न्यायालयाचे न्यायाधीश व्ही. रामास्वामी , न्यायाधीश सौमित्र सेन, न्यायाधीश पी. डी. दिनकरण, न्यायाधीश सी. व्ही. नागार्जुन रेड्डी आणि  न्यायाधीश जे. बी. पार्दीवाला, न्यायाधीश एस. के. गंगले यांच्या विरोधात महाभियोग दखल करण्यात आला होता.

सध्या राज्यसभेत काँग्रेसकडे 51 तर अन्य विरोधकांकडे मिळून 50 सदस्य आहेत. याचाच अर्थ राज्यसभेत महाभियोग प्रस्ताव मंजूर होऊ शकतो. पण लोकसभेत हा प्रस्ताव मंजूर होण्याची जराही शक्यता नाही. त्यासाठीचे बहुमत काँग्रेसकडे किंवा विरोधकांकडे नाही.

महाभियोगाची प्रक्रिया

न्यायमूर्तींना हटवण्यासाठी त्यांच्याविरोधात संसदेत महाभियोग प्रस्ताव दाखल करावा लागतो.त्यानंतर संसदेच्या कोणत्याही सभागृहात तो प्रथम सादर करता येतो. ज्या सभागृहात हा प्रस्ताव सादर केला जाणार आहे. त्या सभागृहाचे सभापती अथवा अध्यक्षांकडे तो द्यावा लागतो. संबंधित सभागृहाचे अध्यक्ष अथवा सभापती हा प्रस्ताव स्वीकारायचा की फेटाळायचा याबाबत निर्णय घेऊ शकतात. जर प्रस्ताव स्वीकारला गेला तर आरोपांची चौकशी करण्यासाठी 3 सदस्यांची समिती स्थापन केली जाते. त्यात सर्वोच्च न्यायालयाचे एक न्यायाधीश, उच्च न्यायालयाचे एक न्यायाधीश आणि एक कायदे तज्ज्ञांचा समावेश असतो.

जर समितीला वाटले की आरोपांमध्ये तथ्य आहे तर ते संसदेत याबाबतचा अहवाल सादर करतात. तोच अहवाल दुसऱ्या सभागृहात देखील पाठवला जातो. या अहवालाला जर दोन्ही सभागृहांनी मंजूरी दिली तर महाभियोग प्रस्ताव मंजूर झाला असे समजले जाते. त्यानंतर राष्ट्रपती त्यांना दिलेल्या आधिकाराचा वापर करून सरन्यायाधीशांना पदावरून दूर करण्याचे आदेश देतात.हा प्रस्ताव मंजूर करण्यासाठी लोकसभेत किमान 100 खासदारांचं समर्थन आवश्यक असतं.तर राज्यसभेत किमान 50 खासदारांनी पाठिंबा देणं आवश्यक आहे.पण महाभियोग प्रस्ताव मंजूर किंवा फेटाळण्याचा सर्वस्वी अधिकार सभापतींना आहे.

अध्यादेश

अध्यादेश

अध्यादेश_म्हणजे_काय_आणि_तो_कोण_देऊ_शकतो?


भारतीय घटनेनुसार कायदा बनविण्याचे अधिकार संसदीय अंगांना (संसद आणि विधानभवने) दिले आहेत. मात्र जेव्हा संसदेचे सत्र चालू नसते आणि काही नियम 'तात्काळ' लागू करणे अत्यावश्यक असते तेव्हा राष्ट्रपती अध्यादेश लागू करू शकतात. अध्यादेश (किंवा वटहुकूम) हा कायदा असतो आणि तो सद्य कायद्यात बदल करू शकतो. सर्वोच्च न्यायालयाने स्पष्ट केल्याप्रमाणे असे अध्यादेश लागू करणे हा केवळ 'अत्यावश्यक प्रसंगी' वापरण्याचा अधिकार असून तो केवळ 'एक्सिक्युटिव्ह्ज' ना दिलेला आहे.

संसदेचे सत्र सुरू झाल्यावर अध्यादेशाचे काय होते?

अध्यादेश लागू केल्यानंतर भरणार्‍या पहिल्या सत्रात, ६ आठवड्याच्या आत (सत्राच्या पहिल्या दिवसापासून ६ आठवडे) हा अध्यादेश संसदेपुढे ठेवणे बंधनकारक असते. संसदेला हा अध्यादेश मंजूर करण्याचा किंवा नामंजूर करण्याचा अधिकार आहे. याव्यतिरिक्त राष्ट्रपती हा अध्यादेश मागे घेऊ शकतात. मात्र जर हा अध्यादेश संसद-सत्राच्या पहिल्या दिवसापासून ६ आठवड्यात मंजूर / नामंजूर होऊ शकला नाही किंवा मांडलाच गेला नाही तर तो 'अवैध' ठरतो व्यपगत (लॅप्स) होतो.

अध्यादेश सादर झाल्यानंतर, त्या अध्यादेशाला पूरक असा, ज्या कायद्यांमध्ये बदल करणे प्राप्त आहे किंवा जो कायदा बनविणे आवश्यक आहे, ते कायदे किंवा ते बदल संसदेपुढे विधेयकाच्या रूपात मांडले जातात व ती विधेयके संसदेपुढे चर्चा आणि मतदानार्थ ठेवली जातात. त्यानंतर नेहमीच्या विधेयकानुसार त्यावर चर्चा व मतदान होते आणि ते बदल मंजूर किंवा नामंजूर होतात.

आतापर्यंत अश्या अध्यादेशांचा वापर राष्ट्रपतींनी किती वेळा केला आहे?

गेल्या ६० वर्षांचा इतिहास बघता १९९३ मध्ये सर्वाधिक (३४) अध्यादेश लागू केले गेले.

Thursday, 19 April 2018

Dr. B. R. Ambedkar

Dr. B. R. Ambedkar


Image may contain: 1 person, eyeglasses and closeup

बाबासाहेबांनी देशासाठी केलेल्या विशाल कार्यांपैकी काही महत्वाचे मुद्दे:

१. भारत देशाची ३९५ कलम, ८
परिशिष्ट व २२ भागाची राज्यघटना
लिहून जगातील संसदिय लोकशाहीचे
पुनरुज्जीवन केले.

२. राज्यघटनेने सर्वांना मुलभूत हक्क,
अधिकार दिले.
तसेच कर्तव्य सुद्धा नमूद केले.
याबरोबरच "डायरेक्टीव्ह प्रिन्सिपल"
देवून सरकारच्या जबाबदाऱ्यांची तरतूद
केली.

३. राज्यघटने मुळे सामाजिक व
भौगोलिकदृष्ट्या भिन्न असलेल्या देशाला
एक केले .

४. भारताच्या प्रत्येक नागरीकाला
मतदानाचा अधिकार दिला.

५. प्रौढ मतदानाचा (२१ वर्षांवरील)
प्रत्येक नागरिकाला अधिकार देवून
जगातील प्रथमच प्रयोग केला.

६. भारतात प्रथम अर्थशास्त्राचा
पाया रचला. "रिजर्व बँक ऑफ
इंडिया"च्या स्थापनेचा पाया रचला.

७. संविधान लिहून स्त्रीयांना
शिक्षणाचा अधिकार दिला.
स्त्रीयांना नोकरी करण्याचा अधिकार
दिला.
अन्यथा देशातील महिला आजही "चूल आणि
मुल" सांभाळत बसल्या असत्या.

८. स्त्रीयांना पुरुषांच्या बरोबरीने
हक्क मिळवून दिले.
त्यांच्या हक्क व अधिकारासाठी हिंदू
कोड बिल संसदेत मांडले.
हिंदू कोड बिल मंजूर नाही झाले म्हणून
मंत्रिमंडळातून मंत्रीपदाचा राजीनामा
दिला.

९. नोकरी करणाऱ्या स्त्रियांसाठी
गर्भावस्था काळात ६ महिन्याच्या
भरपगारी रजेची तरतूद केली.
(*जगात अशी तरतूद करणारे भारत हे
पहिले राष्ट्र आहे.*)

१०. स्त्रीयांना (मुलींना) वडीलांच्या
चल-अचल संपत्तीवर मुलांच्या इतकाच
(पुरुषांसारखाच) समान अधिकार मिळवून
दिला.

११. पुरुषांना एकपत्नित्व अधिकार...
दुसरी पत्नी असेल तर पत्नीला पतीच्या
संपत्तीमध्ये हिस्सा मागण्याचा अधिकार
मिळवून दिला.

१२. नियोजन आयोगाची स्थापना केली.

१३. पंचवार्षिक योजनांची सुरुवात केली.

१४. भारतात प्रथम जलनिती तयार केली
व "नद्या जोडणी प्रकल्प" आखला पण
राजकिय इच्छाशक्तीच्या अभावामुळे
त्याची अंमलबजावणी झालेली नाही
आणि
त्यामुळे या देशात काही भागात पूरसदृश
परिस्थिती व काही भागात
पाण्याअभावी शेतकरी आत्महत्या करत
आहेत.

१५. भाकरा नांगल, दामोदर धरण,
सोनाकुड, हिराकूंड धरण प्रकल्पाचे
उदगाते...

१६. 'कोसी नदीवर धरण बांधा त्यामुळे
बिहारमध्ये कधीच पूर येणार नाही’
हे सुद्धा त्यांनीच सांगितले.

१७. भारतात प्रथम परिवार
नियोजनाचा नारा दिला.

१८. भारतात बालमजुरीवर रोख लावली.

१९. कोलंबीया विद्यापीठात असताना
३ वर्षात २९ अभ्यासक्रम (११
इतिहास,
६ समाजशास्त्र,
५ तत्त्वज्ञान,
४ मानववंशशास्त्र,
३ राजकारणाचे)
करणारा पहिला आणि शेवटचा व्यक्ती...

२०. मजुरांना १२ तास काम करावे
लागायचे, त्यासाठी ८ तास ड्युटी व
आठवड्यातून एक सुट्टी कायदा केला.

२१. ८ तासापेक्षा जास्त काम केल्यास,
कामाचा मोबदला (ओवरटाईम)
प्रावधान लागू केले.

२२. ‘खोत बिल’ आणून सावकारी आणि
वेठबिगारीचा अंत केला.

२३. भारताला उच्च-नीच जातीवादातून
मुक्त केले...
नाहीतर चांभाराच्या मुलांनी
चांभारकी,
लोहाराने लोहारकी,
सोनाराने सोनारकी, मराठ्याने शेती,
ब्राह्मणाने शिक्षण घ्यावे व पुजारी
बनावे...
असे करावे लागे
पण, बाबासाहेबांच्या योगदानाने आज
कोणत्याही जातितील मुले डॉक्टर,
इंजीनियर, वकील, IAS, IPS, मोठमोठे
अधिकारी होवू शकतात...

२४. देशातील ८०% जनतेला जिला
आजपर्यंत क्षुद्र, अस्पृश्य म्हणून सर्व
अधिकारांपासून हिणवण्यात आले,
अत्याचार सहन करावे लागत होते,
त्यांना समान अधिकार मिळवून दिले

मानवमुक्तीचा आदर्श रचला...

२५. रिजर्व बँक ऑफ इंडियाच्या स्थापनेत
महत्त्वपूर्ण योगदान.

२६. संयुक्त महाराष्ट्राच्या लढ्यात
महत्वपूर्ण योगदान...

२७. “मुंबई हि फक्त महाराष्ट्राचीच आहे
आणि ती मिळवून देण्यासाठी मी माझ्या
अंतापर्यंत लढेन” अशी घोषणा केली...

२८. "मजुरमंत्री" असतांना
विद्यार्थ्यांसाठी शिष्यवृत्ती योजना
आणली.

२९. उर्जानिर्मिती व्यवस्थापनासाठी
‘सेन्ट्रल टेक्निकल पावर बोर्ड (CTPB)
ची स्थापना केली.

३०. देशात प्रथमच पाटबंधारे आणि सिंचन
आयोगाची स्थापना केली.

३१.पाण्याच्या व्यवस्थापना साठी
नैसर्गिक संसाधन व कोळसा आयोगाची
स्थापना केली...

३२. शेती, उद्योग~कारखाने यांच्या
विकासासाठी RCC (रिकन्स्ट्रक्शन
कमिटी कौन्सिलची स्थापना केली)

३३. बिहार, मध्यप्रदेशाचे विकास व्हावे
यासाठी विभाजन करावे अशी सूचना
मांडली.
आज ४५ वर्षांनंतर छत्तीसगढ आणि
झारखंड राज्य निर्माण झाले...

३४. शिक्षक भारताच्या मणक्याचा कणा
आहे त्याला योग्य वेतन द्यावे यासाठी
योगदान..

३५. स्त्रीभ्रूण हत्त्या विरोध, व
गर्भपात करू नये यासाठी जनजागृती...

३६. देशाला उपराजधानी ची गरज आहे हे
सांगणारे प्रथम व्यक्ती...

३७. देशात कोळसा ऊर्जेपेक्षा सौर
ऊर्जेपासून चालणारे जल विद्युत प्रकल्प
उभे करावेत हे सांगणारे प्रथम व्यक्ती जे
अजूनही झालेले नाही...

३८. ‘मी कायदेमंत्री बनण्यापेक्षा मी
कृषिमंत्री होउन शेतकऱ्यांना न्याय
मिळवून देईन व देशात शेतीचा विकास
करून शेतकऱ्यांचे राज्य प्रस्थापित करेन’
असे विधान करणारे सुद्धा बाबासाहेबच...

३९. बाळ गंगाधर टिळक यांच्या मुलाने
आत्महत्या केली,
त्या वेळेस भविष्यात कोणी आत्महत्या करू
नये म्हणून भावपूर्ण लेख लिहून त्याला
आदरांजली दिली व कायदा मजबूत केला.

४०. तीन लष्कर प्रमुख कधीच एकत्र येवून
देशविरोधी कृत्य करून नये हे सांगून तशी
मांडणी केली.

४१. एकमात्र भारतीय ज्यांना
ब्रीटीशांकडून गोलमेज परिषदेला येण्याचे
विशेष निमंत्रण दिले जायचे.

४२. *एकमात्र असे व पहिले भारतीय
नेता ज्यांनी स्त्रिया व ओबीसी
प्रवर्गासाठी असलेले बिल पास न
झाल्यामुळे मंत्रीपदाचा राजीनामा
दिला...*

४३. बाबासाहेब देशातील पहिले
उच्चशिक्षित अर्थशास्त्री आहेत.

४४. ते एक चांगले वायोलिन वादक,
शिल्पकार व चित्रकार सुद्धा होते...

४५. त्यांचे एकूण ९ भाषांवर प्रभुत्व होते.
इंग्रजी, मराठी, हिंदी, गुजराती,
पारसी, संस्कृत, जर्मन, फ्रेंच, व पाली.

४६. त्यांनी पाली भाषेवर इतके प्रभुत्व
मिळविले कि पाली व्याकरण व
शब्दकोशाची सुद्धा निर्मिती केली...

४७. त्यांनी संसदेत मांडलेली महत्वाची
विधेयके : ~
महार वतन बिल,
हिंदू कोड बिल,
जनप्रतिनिधी बिल,
खोत बिल,
मंत्र्यांचे वेतन बिल,
रोजगार विनिमय सेवा,
पेंशन बिल,
भविष्य निर्वाह निधी (पी एफ) बिल इ.

४८. मराठी हि राजभाषा व्हावी
यासाठी संसदेत मत मांडले...

४९. पाण्यासाठी आंदोलन करणारे (महाड
सत्याग्रह) जगात पहिले व्यक्ती...

५०. लंडन स्कूल ऑफ इकॉनॉमिक्स मध्ये
सर्वात जास्त पुस्तके वाचणारे पहिले व
शेवटचे व्यक्ती....

५१. लंडन स्कूल ऑफ इकॉनॉमिक्स मधून डी.
एस. सी. पदवी मिळवणारे प्रथम व शेवटचे
भारतीय...

५२. लंडन स्कूल ऑफ इकॉनॉमिक्स मध्ये आठ
वर्षांचा अभ्यासक्रम ३ वर्षात करणारे
जगातीन प्रथम व शेवटचे व्यक्ती, ते सुद्धा
भारतीय...

५३. देशात भविष्य निर्वाह निधी (पी.
एफ.) कायदा आणून कामगारांच्या हक्काचे
संरक्षण केले.

५४. देशातील जनतेला वैयक्तिक
आयुर्विमा घेण्यासाठी आयुर्विमा
महामंडळाची स्थापना करण्यासाठी
कार्य केले..

५५. देशात इम्प्लॉयमेंट एक्स्चेंजची
निर्मिती केली व सर्व समाजातील
बेरोजगारांना नोकरीचे दरवाजे खुले केले...

५६. अन्याय, अत्याचारा विरोधात
आवाज उठविण्यासाठी एक कुशल पत्रकार
म्हणून
मूकनायक,
बहिष्कृत भारत,
प्रबुद्ध भारत

जनता
पाक्षिक-साप्ताहिक सुरु केले...

५७. 'बहिष्कृत हितकारणी सभे'ची
स्थापना करून जातींअंताची चळवळ सुरु
केली.

५८. दुसऱ्या गोलमेज परिषदेत अस्पृष्यांचे
प्रतिनिधी म्हणून उपस्थित राहिले...

५९. अल्पसंख्यांका विरोधात कॉंग्रेस
च्या धोरणाला गोलमेज परिषदेत
विरोध...

६०. बहुजनांसाठी मो.क. गांधी
यांच्याशी वैचारिक संघर्ष करून पुणे करार
केला...

६१. बहुजनांच्या राजकीय, सामाजिक
हक्कांसाठी कॉंग्रेस पक्षाशी संघर्ष
केला...

६२. राज्यघटना बनविण्यापूर्वी,
१९३४ साली घटनात्मक दुरुस्ती करता
निर्माण करण्यात आलेल्या पार्लमेंटरी
कमिटीचे सन्माननीय सदस्य...

६३. हिंदू धर्मातील चातुर्वर्ण्य पद्धती,
विषमता व अन्याय-अत्याचाराला
कंटाळून १९३५ साली येवला येथे भरलेल्या
परिषदेमध्ये
‘मी हिंदू म्हणून जरी जन्मलो असलो तरी
हिंदू म्हणून मरणार नाही’ अशी घोषणा
केली...

६४. हिंदूंसाठी काळाराम मंदिर
प्रवेशाचा सत्याग्रह केला...

६५. “UNTOUCHABILIT” हा शब्द
बाबासाहेबांच्या लिखाणातून *इंग्रजी
भाषेत* घेण्यात आला....

६६. भारताचे पहिले कायदेमंत्री
होण्याचा बहुमान...

६७. त्यांनी स्थापन केलेल्या संघटना :
बहिष्कृत हितकारणी सभा,
ऑल इंडिया शेड्यूल्ड कास्ट फेडरेशन,
दि बॉम्बे म्यूनिसिपल लेबर युनियन इ.

६८.पीपल्स एज्युकेशन सोसायटीची
स्थापना ...

६९. सिद्धार्थ कॉलेज ऑफ कॉमर्स आणि
इकोनॉमिक्स ची स्थापना.

७०. सिद्धार्थ कॉलेज ऑफ लॉ ची
स्थापना...

७१. बुद्ध धम्माच्या प्रचार-
प्रसारासाठी बुद्धिस्ट सोसायटी ऑफ
इंडिया ची स्थापना केली....

७२. औरंगाबाद येथे मिलिंद
महाविद्यालयाची स्थापना...

७३. भारताच्या राष्ट्रीय ध्वजाच्या
मध्यभागी ‘अशोक चक्र’ असण्याला संसदेत
मान्यता मिळवून दिली...

७४. भारताला राष्ट्रीय चिन्ह “अशोक
चिन्ह” मिळवून दिले जे बुद्ध धम्मचक्र
आहे....

७५. बुद्ध धम्माचे प्रतिक निळ्या रंगाला
राष्ट्रीय रंग, धम्माचे प्रतिक कमळ
फुलाला राष्ट्रीय फुल, बोधिवृक्ष
(पिंपळ)
राष्ट्रीयवृक्ष राष्ट्रीय प्रतीके मिळवून
दिली....

७६. ‘सत्यमेव जयते’ सम्राट अशोक कालीन
ब्रीदवाक्य भारताचे ब्रीदवाक्य म्हणून
पुनरुज्जीवित केले...

७७. राष्ट्रीय ध्वज समितीचे अध्यक्ष
म्हणून त्याच्या सन्मानाच्या
निरन्तरतेसाठी कायदा बनविला...

७८. भारत देशाला तिरंगा व त्याच्या
मधोमध अशोकचक्र अशी अनोखी भेट
दिली...

७९. त्यांना मिळालेल्या उपाध्या
(सन्मान) : ~
भारतरत्न (भारत सरकार),
द ग्रेटेस्ट मँन इन द वर्ल्ड (कोलंबिया
विद्यापीठ),
द युनिवर्स मेकर (ऑक्सफर्ड
विद्यापीठ),
द ग्रेटेस्ट इंडियन (CNN IBN व
History वृत्त वाहिनी) इ.
असे बरेच सन्मान मिळाले...

८०. एकमात्र भारतीय ज्यांनी
पुस्तकांसाठी एक घर बनवले....

८१. विश्वातील एकमात्र व्यक्ती
ज्यांच्याकडे ५०,००० पेक्षा जास्त
पुस्तके/ ग्रंथ संच आहेत...

८२. महापुरुष इतिहास घडवतात पण हे
असे आहेत कि ज्यांनी ५००० वर्षांचा
विषमतावादी, रूढी परम्परांनी वेढलेला
इतिहास बदलला...

८३. पाकिस्तान मध्ये एका भारतीयाची
जयंती साजरी होते ती व्यक्ती म्हणजे
बाबासाहेब....

८४. बाबासाहेब एक महान अर्थशास्त्री,
समाजशास्त्री,
विधिज्ञ,
राज्यघटनाकार,
आधुनिक भारताचे जनक,
इतिहासाचे गाढे अभ्यासक व स्वतः
घडविणारे सुद्धा,
मानववंशशास्त्र अभ्यासक,
पाली साहित्याचे महान अभ्यासक,
बौद्ध साहित्याचे महान अभ्यासक
“बोधिसत्व”, h
महान तत्त्ववेत्ते,
निष्णात राजकारणी, दीन-दलित-
महिला-मजूर यांचे उद्धारक,
विज्ञानवादी शोधाचे समर्थक,
संस्कृत व हिंदू तसेच इतर सर्व प्रचलित
धर्मांचे गाढे अभ्यासक
होते....
वरील सर्व मुद्यांव्यतीरीक्त बरीच
मोठी यादी आहे
पण,
वेळेचे व जागेचे भान ठेवून इतकेच लिहित
आहे.
वाचल्यानंतर एक मात्र सांगाल कि,
“आधुनिक भारत देशाचा
निर्माता” एकच...
ते म्हणजे विश्वरत्न, बोधिसत्व प. पु. डॉ.
बाबासाहेब आंबेडकर...

Wednesday, 18 April 2018

Caste Based Discrimination

2017 मध्ये चुकीच्या पद्धतीने घडलेल्या, लोकशाही विरोधात घडलेल्या, अल्पसंख्याक, स्त्री अत्याचाराच्या संदर्भात घडलेल्या घटनांची यादी..


1. नोटबंदी
2. नितीनआगेप्रकरणातील आरोपींचीनिर्दोषसुटका...
3. मुंबईतील  आंबेडकरभवनरात्रिचिकार्यवाहीकरण्यातआली
4. उना..
5. सहारनपूर ...
6. युपीलहानबालकऑक्सीजनविना_मृत्यू
7. पूर्णापरभणीयेथीलभिमजयंतीवरील_हल्ला
8. स्वप्नीलसोनवणेहत्या
9. वकीलAmit_Katarnawareयांच्यावरझालेलाभ्याड_हल्ला
10.  नाशिक_हल्ला
11. तेराशेमराठीशाळा_बंद
12.  बदल्यातखाजगीकम्पणीचीशाळासुरु_करणार
13. सातारा_हल्ला...
14. रोहीत_वेमुला
15. वर्णीकाकूंडूहरयाना
16. बनारसहिंदूयूनीवरसीटी
17. गौरी_लंकेश
18. पहलू_खान
19. गौरक्षकांचा_आतंक
20. आंदोलनकरणार्याशेतकर्याव_गोळीबार
21.  जूनैद
21. रामरहीमच्याअनूयायांची_दहशत...
22. नजीब
23. अखलाक
24. afrazul - राजस्थान (शंबूलाल रेगर)
25. युपी बालकांचा मृत्यू
26. वढु गावात जातीय हल्ला
.
तुम्ही माहीत असणाऱ्या घटना  add करू शकता.

Books websites



१.महात्मा फुले लिखीत - छत्रपती शिवाजी महाराज यांच्या पोवाड़ा 👇
‌https://drive.google.com/file/d/1CAALEJf19g5rf6uZKTZLVyGVsVlpnG9w/view?usp=drivesdk

‌२.हंटर शिक्षण आयोगा पुढे सादर केलेले निवेदन - महात्मा फुले👇
‌https://drive.google.com/file/d/1_VG-kPlmGeBNkSK5GcLPvY9uxzOsTfkF/view?usp=drivesdk

‌३.शेतकऱ्यांच्या आसुड़ - राष्ट्रपिता महात्मा फुले 👇
‌https://drive.google.com/file/d/1KBIVgpbHGhZbdMswWGBUCWJTRsiCiGdr/view?usp=drivesdk

‌४.गुलामगीरी - राष्ट्रपिता महात्मा फुले 👇
‌https://drive.google.com/file/d/1BMzGYqrIlQyhJiKKBuUyisW2LFoenAnv/view?usp=drivesdk

‌५.महात्मा फुले समग्र वाङ्मय 👇
‌https://drive.google.com/file/d/1uFmZF03Dsw-uRp7qhuQF_R5VGrelXMbK/view?usp=drivesdk

‌६.सावित्रीबाई फुले - समग्र वाड्मय 👇
https://drive.google.com/file/d/1vrTmZulPdEkzT5goHxOzw8rIBtmTcB6s/view?usp=drivesdk

‌७.सावित्रीबाई फुले (काल आणि कर्तुत्व )👇
https://drive.google.com/file/d/1L9VfUKvv0Diez006hTe8l66R6ObPbWCc/view?usp=drivesdk

‌८.महाराष्ट्राचे शिल्पकार महात्मा जोतिबा फुले👇
https://drive.google.com/file/d/1Dy9VaZd1UYux9tufMPKV32IOAeFFfgku/view?usp=drivesdk

‌१.बोधिवृक्ष के छाया मैं 👇
‌https://drive.google.com/file/d/12sjRa9SDUtLOHg4HYFONlmZIJLKATm93/view?usp=drivesdk

‌२.बुद्धभूषण - संभाजीराजे 👇
‌https://drive.google.com/file/d/12sjRa9SDUtLOHg4HYFONlmZIJLKATm93/view?usp=drivesdk

‌३.सिंह सेनापती - राहुल सांस्क्रुत्यायन👇
https://drive.google.com/file/d/1ARHsFt4eysFfVNnjqWryhWxP_-hQODRN/view?usp=drivesdk

‌४.सम्राट अशोक - भांडारकर 👇
https://drive.google.com/file/d/1--JvgjA8V4EzThnlQGG4K2iblRyB4bVX/view?usp=drivesdk

‌५.बौद्ध दर्शन - राहुल सांस्क्रुत्यायन 👇
‌https://drive.google.com/file/d/1uI0dFZfbolORPgy7Xi4rMjo_tALPQ_U5/view?usp=drivesdk

‌६.भारत की खोज - जवाहरलाल नेहरू 👇
‌https://drive.google.com/file/d/1-ijo32Ya_GkIsW8jEK-ljv8qGoP0ob1K/view?usp=drivesdk

‌७.कबीर का रहस्यवाद - 👇
https://drive.google.com/file/d/1OtyFAzatxewqQj0qF08RLtiC8v_vSbsD/view?usp=drivesdk

‌८.संत गाडगे महाराज (काल आणि कर्तुत्व )👇
https://drive.google.com/file/d/1qZDJ9sDj64Tipk7KtYILLmyQFgJwrVMC/view?usp=drivesdk

‌९.सावित्रीबाई फुले - समग्र वाड्मय 👇
https://drive.google.com/file/d/1vrTmZulPdEkzT5goHxOzw8rIBtmTcB6s/view?usp=drivesdk

‌१०.सावित्रीबाई फुले (काल आणि कर्तुत्व )👇
‌https://drive.google.com/file/d/1L9VfUKvv0Diez006hTe8l66R6ObPbWCc/view?usp=drivesdk

‌११.संत तुकाराम - हरि दिवेकर 👇
‌https://drive.google.com/file/d/1WZ_ka586GvzW2f8d0yuWeqqy4OZwY9XG/view?usp=drivesdk

‌१२.अण्णाभाउ साठे निवडक साहित्य 👇
https://drive.google.com/file/d/1n3moa2q-osYp3shzFAQEiQl2vMJ2JHrE/view?usp=drivesdk

Library
http://www.ahandfulofleaves.org/Library.html

https://sanskritdocuments.org/scannedbooks/asiallpdfs.html

◆डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर संपुर्ण वाङमय - खंड १ 👇
‌https://drive.google.com/file/d/1Uu7YgitSSlEEa7O9limPguXMlmMaYaeG/view?usp=drivesdk

◆डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर संपुर्ण वाङमय - खंड २ 👇
‌https://drive.google.com/file/d/1qujEb5aHxG3Kfx0CxKHeq7MUQP_WofqP/view?usp=drivesdk

◆डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर संपुर्ण वाङमय - खंड ३ 👇
‌https://drive.google.com/file/d/1lTnDH5VeJqXQHK04PvnhZ7ezzRJiezD1/view?usp=drivesdk

◆डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर संपुर्ण वाङमय - खंड ४ 👇
‌https://drive.google.com/file/d/1wU2R9IYGRqgjTCahAvU0dWRlXUrh5IIO/view?usp=drivesdk

◆डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर संपुर्ण वाङमय - खंड ५ 👇
‌https://drive.google.com/file/d/1PnX_cQfxRFAmN51DXPmhFm-i8rwPDL7y/view?usp=drivesdk

◆डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर संपुर्ण वाङमय - खंड ६ 👇
https://drive.google.com/file/d/109gd3KCVrxJUBLj4sJ45CyshjiJKGWpm/view?usp=drivesdk

◆डॉ.बाबासाहेब आंबेडकर संपुर्ण वाङमय - खंड ७ 👇
https://drive.google.com/file/d/1VrKvs7q-_UQoM8BXwwYlKaEpeUaULqdg/view?usp=drivesdk

◆डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर संपुर्ण वाङमय - खंड ८ 👇
‌https://drive.google.com/file/d/1ZLe-vyu3SMQcwIbMSzahVi2AXNtMnO-C/view?usp=drivesdk

◆डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर संपुर्ण वाङमय - खंड ९ 👇
‌https://drive.google.com/file/d/1vn204mTMzUsgzg4WCLBJwtXW2wN06mSu/view?usp=drivesdk

◆डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर संपुर्ण वाङमय - खंड १० 👇
https://drive.google.com/file/d/1pQc09aCVE-4P3yAAdrxVmdXI4Iew8hX_/view?usp=drivesdk

१.भगवान बुद्ध आणि त्यांच्या धम्म - डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर👇
‌https://drive.google.com/file/d/1NSBIYYKDIFh4FevL8L8tS_LDlvp0_IlG/view?usp=drivesdk
‌२.डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर गौरवग्रंथ - संपुर्ण👇
https://drive.google.com/file/d/11JaJsX0o_vY8_aVXb7p_bdDYkla9zv0c/view?usp=drivesdk
‌३.Dīpavaṁsa - The Chronicle of the Island
👇
‌https://drive.google.com/file/d/1l4jWASWXj35l6pfbD08l64vpVrZau1bU/view?usp=drivesdk

Dr B R Ambedkar Books

http://velivada.com/dr-b-r-ambedkar-books-2/















http://www.eprabuddhbharat.com/mr/

http://cart.ebalbharati.in/BalBooks/ebook.aspx